Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Σάββατο 5/2

Ο Πρόεδρος της Κίνας, Σι Τζινπίνγκ, κήρυξε την έναρξη των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων τού Πεκίνου



ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr

Ο Κινέζος Πρόεδρος, Σι Τζινπίνγκ, κήρυξε την έναρξη των 24ων Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου, πυροδοτώντας μια έκρηξη πυροτεχνημάτων που σηματοδότησε το ξεκίνημα της κορυφαίας διοργάνωσης. «Κηρύσσω την έναρξη των 24ων Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων» είπε ο Κινέζος Πρόεδρος, βάζοντας το Πεκίνο στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων, καθώς γίνεται η πρώτη πόλη που διοργανώνει Θερινούς και Χειμερινούς Αγώνες. Επίσης, η κινεζική πρωτεύουσα φιλοξενεί και το πρώτο παγκόσμιο αθλητικό γεγονός που διεξάγεται σε προγραμματισμένες ημερομηνίες στην εποχή της πανδημίας της Covid-19. Η τελετή στο μερικώς γεμάτο εθνικό στάδιο του Πεκίνου ή «Φωλιά του πουλιού» -το σκηνικό της θριαμβευτικής έναρξης των Θερινών Αγώνων του Πεκίνου το 2008- ήταν γεμάτη εικόνες πάγου και χιονιού, με τη δήλωση του Σι να «ακολουθείται» από «σκέιτερ» με κόκκινες στολές να γλιστρούν στον εικονικό πάγο. Μια τελετή έναρξης που πραγματοποιήθηκε την πρώτη μέρα της άνοιξης, σύμφωνα με το κινεζικό ημερολόγιο. Ξεκίνησε με μια παράσταση από χορευτές που κουνούσαν λαμπερά πράσινα μεγάλα κοτσάνια με σκοπό να μεταδώσουν τη ζωτικότητα της εποχής, ακολουθούμενη από μια έκρηξη λευκών και πράσινων πυροτεχνημάτων που έγραφαν τη λέξη «Άνοιξη». Μετά από αυτό, η κινεζική σημαία πέρασε από 56 άτομα που αντιπροσώπευαν τις διαφορετικές εθνοτικές ομάδες της Κίνας, πριν υψωθεί η σημαία και ερμηνευτεί ο εθνικός ύμνος. Σε έναν τρισδιάστατο κύβο που μοιάζει με κομμάτι πάγου, εικόνες από καθέναν από τους προηγούμενους 23 Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες χαράχθηκαν με λέιζερ. Το κομμάτι πάγου στη συνέχεια «έσπασε» από παίκτες του χόκεϊ επί πάγου, δίνοντας τη δυνατότητα στους Ολυμπιακούς κύκλους να αναδυθούν. Ακολούθησε η καθιερωμένη «παρέλαση των εθνών», με την Ελλάδα να κάνει παραδοσιακά πρώτη την είσοδό της στη «Φωλιά του Πουλιού», προκαλώντας χειροκροτήματα, η Τουρκία ήταν δεύτερη, ακολουθούμενη από τη Μάλτα, με την οικοδέσποινα Κίνα να έρχεται τελευταία και να προκαλεί φωνές από το πλήθος του γηπέδου. Η τελετή έναρξης είναι σε σκηνοθεσία του διάσημου Ζανγκ Γιμού, όπως συνέβη και στους Θερινούς Αγώνες του Πεκίνου το 2008, με τη συμμετοχή 3.000 «εθελοντών» σε μια σκηνή αποτελούμενη από 11,600 τετραγωνικά μέτρα οθόνης LED υψηλής ευκρίνειας που μοιάζει με επιφάνεια πάγου.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία