 |
|
|  Τετάρτη 23/2
Πελάτες της διάσημοι ηθοποιοί
Ελληνίδα σχεδιάζει πολυτελή σπίτια στην Ινδία
AΠΕ-ΜΠΕ
Μια Ελληνίδα από την Φλώρινα, η Γρηγορία Οικονόμου, είναι η αρχιτέκτονας των σταρ της βιομηχανίας κινηματογράφου της Ινδίας, του Bollywood και του Tollywood.
Δημιούργησε ένα μοναδικό στούντιο για ελίτ της τοπικής κοινωνίας, με σχεδιασμούς και κατασκευές πολυτελών σπιτιών, μπανγκαλόους, επαύλεων για διακοπές, με την επωνυμία: «M/S SHIBA GRIGORIA PVT LTD». Η Οικονομου διατηρεί γραφεία στο Νέο Δελχί, στο Hyderabad, στο Chennai, στο Bengaluru και στην Βομβάη.
Ένας από τους διάσημους πελάτες της είναι και ο δημοφιλής ηθοποιός και σκηνοθέτης, ο γνωστός παγκοσμίως Rakesh Roshan. Παρά την αναγνωρισιμότητα και την λάμψη που εκπέμπει στον κόσμο του θεάματος, δεν παύει να αισθάνεται, μακριά απο την Ελλάδα, «το κορίτσι από την Φλώρινα», όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε. Και ταυτόχρονα δηλώνει ευτυχισμένη μακριά από την πατρίδα, στην Ινδία, όπου βρίσκεται μόνιμα εγκατεστημένη με την οικογένειά της τα τελευταία 13 χρόνια.
«Όταν πρωτοφτάσαμε στη Δελχί, ξημερώματα της 19ης Σεπτεμβρίου του 2009, με τον σύζυγό μου και τα δυο μας κοριτσάκια, δεν αισθανόμουν ότι ήρθα σε ξένη χώρα», λέει.
Η Ελληνίδα αρχιτεκτόνισσα έγινε εξώφυλλο στο περιοδικό «Elle Decor» της Ινδίας, το πιο φημισμένο περιοδικό αρχιτεκτονικής και σχεδίασης, στην αχανή αυτή χώρα. Συμμετείχε στον σχετικό διαγωνισμό το 2021, και αναδείχθηκε ως η κορυφαία σχεδιάστρια, με πρότζεκτ σχεδίασης και κατασκευής της εξοχικής κατοικίας της χρονιάς. Συν τοις άλλοις επιλέχθηκε μεταξύ άλλων εκατό αρχιτεκτόνων, για το αρχιτεκτονικό βραβείο της καλύτερης κατοικίας, από το περιοδικό «AD 100» (Architectural and Digest της Ινδίας).
Η ίδια θεωρεί ότι είναι τυχερή για το γεγονός ότι πολύ γρήγορα βρήκε τη θέση της σε μια χώρα με ενάμιση δισεκατομμύριο κατοίκους. Σε ένα χρόνο η δημιούργησε το πρώτο της αρχιτεκτονικό γραφείο, με σκοπό να αναδείξει, μέσω των έργων της, την παραδοσιακή ινδική αρχιτεκτονική, μαζί με τα δυτικά πρότυπα κατασκευών.
«Το πρώτο που προσπάθησα, ήταν να γνωρίσω ανθρώπους, να τους μιλήσω να καταλάβω τον ψυχισμό τους, το χαρακτήρα τους, την καθημερινότητά τους, ώστε να μπορέσω να εκφράσω όλο αυτό, στα σχέδιά μου, έχοντας τον πλούτο γνώσεων της δυτικής αρχιτεκτονική», λέει.
Σχεδιάζει μονοκατοικίες, επαύλεις, μαζί με την εσωτερική αρχιτεκτονική και την διακόσμησή τους. «Καμιά φορά αναλαμβάνω και πολυκατοικίες», λέει, «αλλά πάλι θα είναι για μία μεγάλη ινδική οικογένεια. Στην Ινδία ακόμα, το 2022, τα παιδιά όταν παντρεύονται, μένουν με τους γονείς τους. Όπως στην Ελλάδα παλιότερα. Είναι πολύ συγκινητικό, γιατί καταφέρνουν να ζουν ειρηνικά και αρμονικά πολλές γενιές μαζί, που είναι δύσκολο να συμβεί σήμερα στο δυτικό μας κόσμο», αναφέρει.
Έκανε σπουδές αρχιτεκτονικής και στο Βέλγιο ασχολήθηκε με την διακόσμηση εσωτερικού χώρου, την αναπαλαίωση κτιρίων και παράλληλα σπούδασε ψυχολογία.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
