 |
|
|  Παρασκευή 25/2
ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΟΥΝ ΤΟ ΚΙΕΒΟ
Επίδειξη δύναμης απο τον Πούτιν-Εκτιμήσεις για εκατοντάδες ή και χιλιάδες νεκρούς-Πιθανή η παράδοση τής Ουκρανίας και μέσα στην ημέρα
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Εικοσιτέσσερις ώρες μετά την έναρξη των πολεμικών επιχειρήσεων σε βάρος της Ουκρανίας και ενώ έχει καταλάβει κομβικά σημεία της χώρας, ο ρωσικός στρατός πολιορκεί από το πρωί της Παρασκευής το Κίεβο, απαιτώντας την άμεση παράδοσή του. Τα ρωσικά στρατεύματα είχαν φτάσει από χθες βράδυ έξω από την Ουκρανική πρωτεύουσα και είχαν πάρει καίριες θέσεις για την τελική επίθεση.
Αγνοώντας επιδεικτικά τη διεθνή κατακραυγή ο Βλαντιμίρ Πούτιν, κάνει ουσιαστικά επίδειξη δύναμης, με δεδομένη τη συντριπτική στρατιωτική υπεροχή της Ρωσίας έναντι της Ουκρανίας, η οποία έμεινε απελπιστικά μόνη απέναντι στην πολεμική επίθεση.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Μεγάλη Βρετανία και οι Ηνωμένες Πολιτείες ανακοίνωσαν σειρά κυρώσεων, κυρίως χρηματοοικονομικών κατά της Ρωσίας, ενώ ο ΟΗΕ ανήμπορος να αντιδράσει, όπως και το ΝΑΤΟ, απηύθυνε έκκληση στον Πούτιν να σταματήσει τις πολεμικές επιχειρήσεις και να αποσύρει το στρατό από την Ουκρανία. Από νωρίς το πρωί χθες ο Ρώσος πρόεδρος είχε προειδοποιήσει εμμέσως ακόμα και με πυρηνικό όλεθρο στην περίπτωση που υπάρξει οποιαδήποτε ανάμειξη τρίτου κράτους στο πεδίο και η χώρα του απειληθεί, ενώ αργά το βράδυ δήλωσε έτοιμος να συζητήσει με τους ηγέτες της Ουκρανίας τους όρους παράδοσής τους.
Ο απολογισμός της πρώτης ημέρας, σύμφωνα με τις Ουκρανικές αρχές είναι δεκάδες νεκροί και τραυματίες σε όλη τη χώρα. Στο Κίεβο καταστράφηκε νωρίς το πρωί σήμερα συγκρότημα κατοικιών από πτώση αεροπλάνου, χωρίς να αναφερθούν θύματα, ενώ σημειώνονται εκρήξεις σε όλη την πόλη.
Από το πρωί της Πέμπτης, οι Ουκρανοί πολίτες, είτε εγκαταλείπουν κατά χιλιάδες τις εστίες τους, είτε καταφεύγουν σε ασφαλή σημεία, ακόμα και στο υπόγειο του μετρό για να προφυλαχθούν από τις επιθέσεις. Σε όλες τις πόλεις αργά το βράδυ οι δρόμοι είχαν ερημώσει, ενώ υπολογίζεται ότι περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους προς κάθε κατεύθυνση, κυρίως δυτικά.
Η Ρωσία επιτέθηκε από αέρος και εδάφους στην Ουκρανία, από τουλάχιστον τρία μεγάλα σημεία, (βόρεια, ανατολικά και νότια από την Κριμαία) αναβιώνοντας τις χειρότερες στιγμές της ιστορίας και επαναφέροντας τις μνήμες του πολέμου, προκαλώντας σοκ στην παγκόσμια κοινή γνώμη. Σημειωτέον ότι ακόμα και σε πολλές ρωσικές πόλεις πραγματοποιήθηκαν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας για τις πολεμικές επιχειρήσεις, με δεκάδες συλλήψεις ρώσων πολιτών από τις κρατικές αρχές.
Μέσα σε μία ημέρα ο ρωσικός στρατός πέτυχε να καταλάβει περιοχές βόρεια του Κιέβου, το αεροδρόμιο Αντόνοφ, περιοχές στο ανατολικό κομμάτι της χώρας με τις «αναγνωρισμένες» από τη Μόσχα αυτόνομες περιοχές, ένα μεγάλο μέρος βόρειας της Κριμαίας, δυτικά και ανατολικά, καθώς και το στρατηγικής και συμβολικής σημασίας πυρηνικό εργοστάσιο Τσέρνομπιλ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
