 |
|
|  Παρασκευή 25/2
Βολοντίμιρ Ζελένσκι
Ο πρώην ηθοποιός που έγινε πρόεδρος εν καιρώ πολέμου
NYT,newsbeast.gr
Εμφανίστηκε στην ουκρανική τηλεόραση νωρίς το πρωί της Πέμπτης 24/2, καθώς η απειλή του πολέμου ήταν στην πόρτα του. Πρώτα, ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι απευθύνθηκε στα 44 εκατομμύρια πολίτες της Ουκρανίας. Στη συνέχεια, στράφηκε στα 144 εκατομμύρια Ρώσους που ζούσαν δίπλα και τους παρακάλεσε να αποτρέψουν μια επίθεση που παραπέμπει στις πιο σκοτεινές εποχές στην Ευρώπη από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
«Ακούστε τη φωνή της λογικής», είπε ο κ. Ζελένσκι μετά τα μεσάνυχτα της Πέμπτης στο Κίεβο. «Ο ουκρανικός λαός θέλει ειρήνη».
Ήταν μια παθιασμένη προσπάθεια να σώσει τη χώρα του — και δεν λειτούργησε, όπως αναφέρουν οι New York Times. Ώρες αργότερα, μια ευρείας κλίμακας ρωσική εισβολή είχε ξεκινήσει και ο κ. Ζελένσκι, πρώην τηλεοπτικός ηθοποιός, είχε γίνει πρόεδρος της χώρας εν καιρώ πολέμου. Και προς το παρόν, καθώς η ρωσική επίθεση συνεχίζεται, οι Ουκρανοί έχουν συσπειρωθεί γύρω του.
Η δραματική ομιλία του καθώς και η εμφάνισή του στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια του Μονάχου το περασμένο Σαββατοκύριακο, όπου προειδοποίησε τους Ευρωπαίους συμμάχους για τον «κατευνασμό» της Ρωσίας, έδωσαν στον κ. Ζελένσκι κάτι που ούτε οι σύμμαχοί του κανονικά δεν θα του απέδιδαν: Σοβαρότητα.
Τώρα αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη κρίση στη σύγχρονη ιστορία της χώρας του, ακόμη και όταν πρέπει να αντιμετωπίσει τον Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν της Ρωσίας.
«Ο Πούτιν ξεκίνησε έναν πόλεμο εναντίον της Ουκρανίας και εναντίον ολόκληρου του δημοκρατικού κόσμου», είπε ο κ. Ζελένσκι σε δεύτερη εθνική ομιλία την Πέμπτη, αφού Ρώσοι στρατιώτες έπληξαν στόχους σε 16 πόλεις σε όλη τη χώρα, συμπεριλαμβανομένης της πρωτεύουσας, Κίεβου. «Θέλει να καταστρέψει τη χώρα μας και όλα όσα έχουμε χτίσει. Αλλά γνωρίζουμε τη δύναμη του ουκρανικού λαού». «Είστε αδάμαστοι», πρόσθεσε. «Είστε Ουκρανοί».
Όπως αναφέρουν οι Times, φυσικά, παραμένει βαθιά αβέβαιο πόσο καιρό, ή ακόμη και αν, οι Ουκρανοί μπορούν πράγματι να αντέξουν ενάντια σε μια πολύ μεγαλύτερη και ανώτερη ρωσική δύναμη ή αν ο κ. Ζελένσκι θα συνεχίσει να αναλαμβάνει έναν ρόλο για τον οποίο δεν είχε καμία πρόβα. Η κοινή γνώμη θα μπορούσε ακόμη να στραφεί εναντίον του, όπως έγινε στα μέσα Φεβρουαρίου, καθώς η απειλή του πολέμου μεγάλωνε. Και ένας πιο σοβαρός κίνδυνος ελλοχεύει: Μια πιθανή δολοφονία – μια προοπτική που έθεσε ακόμη και το γραφείο του Ζελένσκι την Πέμπτη, καθώς οι ρωσικές δυνάμεις πλησίαζαν το Κίεβο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
