 |
|
|  Κυριακή 27/2
Ο αντίκτυπος της ρωσικής εισβολής στον παγκόσμιο αθλητισμό
AΠΕ-ΜΠΕ
Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, με τις τραγικές συνέπειες, που έχουν συγκλονίσει την παγκόσμια κοινότητα, έχουν καταστήσει «ανεπιθύμητα πρόσωπα» Ρώσους αθλητές, ενώ παράλληλα, «μεταφέρονται» αθλητικές διοργανώσεις που επρόκειτο να διεξαχθούν σε ρωσικό έδαφος και πληθώρα χορηγών, ακυρώνει συμφωνίες που σχετίζονται με ρωσικά συμφέροντα.
Η Σουηδία και η Πολωνία, αρνήθηκαν να αντιμετωπίσουν την Ρωσία για τα play offs του Μουντιάλ 2022, ενώ ο τελικός του Champions League, «μετακόμισε» από την Αγία Πετρούπολη, στο Παρίσι.
Τέσσερα χρόνια μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο, η Αγία Πετρούπολη ετοιμαζόταν να επιστρέψει στο επίκεντρο των ποδοσφαιρόφιλων. Όμως η UEFA, αντιδρώντας άμεσα, ανακοίνωσε ότι μεταφέρει τον τελικό του Champions League, την «σύνοδο κορυφής» του ευρωπαϊκού διασυλλογικού ποδοσφαίρου, στο Παρίσι. Ένα άλλο θέμα που θα τεθεί επί τάπητος για την UEFA, είναι και η συνεργασία με την Gazprom, που θα εξετασθεί την επόμενη εβδομάδα από την εκτελεστική επιτροπή και φαίνεται να «κρέμεται σε μία κλωστή». Πρόκειται για ένα συμβόλαιο, που υπολογίζεται στα 40 εκατομμύρια ευρώ ετησίως.
Το Σότσι είναι ένα συμβολικό μέρος της ρωσικής «ήπιας δύναμης» στον αθλητισμό. Η διοργανώτρια πόλη των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 2014, φιλοξενεί το ρωσικό Γκραν Πρι της Formula 1 από εκίενη την χρονιά. Αλλά αυτό δεν θα συμβεί εφέτος, καθώς οι διοργανωτές του παγκοσμίου πρωταθλήματος, ακύρωσαν τον αγώνα, επτά μήνες πριν την διεξαγωγή του.
Η αμερικανική ομάδα Haas, από την πλευρά της, αμφισβήτησε την συνεργασία της με τον Ρώσο χορηγό της Uralkali, μη εμφανίζοντας τα ρωσικά χρώματα στα μονοθέσια της. Και το... αγωνιστικό μέλλον στην F1, του Νικίτα Μαζέπιν, ο οποίος είναι υιός ενός ηγέτη της Uralkali, που επρόκειτο να οδηγήσει το ένα από τα δύο μονοθέσια, μοιάζει αμφίβολο.
Η Διεθνής Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου (FIFA) δεν έχει πάρει θέση, αλλά η Σουηδία και η Πολωνία, αρνήθηκαν να αντιμετωπίσουν τους Ρώσους στους αγώνες πρόκρισης για το Μουντιάλ. Γεγονός που ικανοποίησε απόλυτα τον Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι, ο οποίος ξεκαθάρισε ότι δεν θα παίξει εναντίον της Ρωσίας.
Ο Ρώσος ολιγάρχης Ρόμαν Αμπράμοβιτς, ιδιοκτήτης της Τσέλσι, ανακοίνωσε το Σάββατο (26/02) ότι εμπιστεύεται «στους διαχειριστές του φιλανθρωπικού ιδρύματος Τσέλσι την διαχείριση της Τσέλσι FC», μια αποχώρηση που εξακολουθεί να είναι ασαφής. Η Τσέλσι δεν είναι η μόνη ομάδα με ρωσικές διασυνδέσεις. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ανακοίνωσε την Παρασκευή ότι «ανακάλεσε» το συμβόλαιο χορηγίας της με την αεροπορική εταιρεία Aeroflot, η οποία δεν πετάει πλέον στον βρετανικό εναέριο χώρο. Στην Γερμανία, η Σάλκε, αφαίρεσε το λογότυπο και το όνομα της Gazprom από τις φανέλες της.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
