 |
|
|  Τρίτη 8/3
Kαταιγίδα και στα τρόφιμα
Από ρεκόρ σε ρεκόρ το σιτάρι - Aπειλή για νέο κύμα ανατιμήσεων και στην Ελλάδα
newmoney.gr,protothema.gr
Νέα επίπεδα ρεκόρ άγγιξε η τιμή του σιταριού στις διεθνείς αγορές εμπορευμάτων καθώς συνεχίζεται για 13η ημέρα ο πόλεμος στην Ουκρανία, απειλώντας να αυξήσει ακόμα υψηλότερα τον πληθωρισμό και το κόστος παραγωγής ζωτικής σημασίας εμπορευμάτων.
Υπενθυμίζεται πως η Ουκρανία και η Ρωσία αντιπροσωπεύουν σχεδόν το ένα τρίτο των παγκόσμιων εξαγωγών σιταριού, γεγονός που προκαλεί ανησυχία για ελλείψεις στα τρόφιμα.
Τα συμβόλαια του σιταριού έφτασαν σήμερα να καταγράφουν άνοδο έως 5,4% στα 13,63 δολάρια το μπούσελ στην αρχή της συνεδρίασης στο Χονγκ Κονγκ, αν και λίγο αργότερα υποχώρησαν και κατέγραφαν πτώση 2%.
Η κυβέρνηση της Ουκρανίας επέβαλε περιορισμούς στις εξαγωγές κάποιων γεωργικών προϊόντων για το 2022 εν μέσω ρωσικής εισβολής. Σύμφωνα με διάταγμα που δημοσιεύθηκε το βράδυ της Κυριακής, πλέον απαιτείται άδεια από τις αρχές για την εξαγωγή σιταριού, κρέατος πουλερικών, αυγών και ηλιελαίου.
Επίσης επιβλήθηκαν ποσοστώσεις στις εξαγωγές ζώων φάρμας, του κρέατός τους, αλατιού, ζάχαρης, βρώμης, σίκαλης, κεχριού και φαγόπυρου (μαυροσίταρου).
«Τέτοια εκτίναξη των τιμών και τέτοια ανησυχία στην αγορά δεν έχω ξαναδεί», εξηγούσε στο «business stories» ένας από τους μεγαλύτερους Ελληνες αλευροβιομηχάνους.
«Δυστυχώς δημιουργείται μία αλυσίδα γεγονότων που προκαλούν μία τεράστια διαταραχή. Πρώτα απ’ όλα δεν μπορείς να βρεις διαθέσιμο φορτίο. Επειτα και να ήθελαν να στείλουν, η Αζοφική Θάλασσα είναι κλειστή. Ξαφνικά λοιπόν η κάνουλα της πηγής του 30% των εξαγωγών σιτηρών έχει κλείσει! Αυτή η εκτίναξη των τιμών θα αρχίσει να διαχέεται πλέον σε όλα τα στάδια της εφοδιαστικής αλυσίδας και σύντομα θα βρεθούμε ενώπιον ενός νέου μεγάλου πληθωριστικού κύματος τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τα τρόφιμα», εξηγούσε.
Πρόβλημα προμηθειών πάντως η αγορά δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει, αφού υπάρχουν εναλλακτικές χώρες που αποτελούν σημαντικές εξαγωγικές δυνάμεις. Ωστόσο όλα θα γίνονται πλέον με σαφώς υψηλότερο τίμημα.
«Εάν το πράγμα δεν κλιμακωθεί περισσότερο και με κάποιο τρόπο επέλθει κάποια ηρεμία μέσα στο επόμενο δίμηνο οι συνέπειες δεν θα είναι μεγάλες για την αγορά. Σε διαφορετική περίπτωση, θα αρχίσουμε να μιλάμε για καταστροφικά αποτελέσματα», επισημαίνει.
Επίσης ως αστάθμητος παράγοντας για την εξέλιξη των πραγμάτων εμφανίζονται και οι κυρώσεις που θέλει να επιβάλει η διεθνής κοινότητα στη Ρωσία. «Εάν επιβληθεί π.χ. εμπάργκο ή περιορισμός στις εισαγωγές σιτηρών και δημητριακών από τη Ρωσία θα είναι σαν η Ευρώπη να πυροβολεί τα πόδια της. Το πληθωριστικό κόστος που θα κληθεί να πληρώσει σε συνδυασμό με αυτό που γίνεται στην ενέργεια θα είναι τεράστιο», προειδοποιεί.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
