Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Παρασκευή 18/3

Νέα πυρά Μπάιντεν κατά Πούτιν

Είναι εγκληματίας-δικτάτορας



Guardian,protothema.gr

Σε νέα λεκτική επίθεση κατά του Ρώσου ομολόγου του προχώρησε, από εκδήλωση στην Ουάσινγκτον, στο Κάπιτολ Χιλ, ο Τζο Μπάιντεν αποκαλώντας τον Βλαντιμίρ Πούτιν εγκληματία-δικτάτορα και κακοποιό που «διεξάγει ανήθικο πόλεμο κατά της Ουκρανίας». «Ο Πούτιν πληρώνει το τίμημα της επιθετικότητάς του» δήλωσε σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Μπάιντεν. Δριμεία κριτική στον Ρώσο πρόεδρο άσκησε και πριν από ένα 24ωρο ο Μπάιντεν. Μετά την έκδοση απόφασης από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης με την οποία διατάζει τον τερματισμό της ρωσικής εισβολής, ο πρόεδρος των ΗΠΑ δήλωσε ενώπιον δημοσιογράφων ότι ο Πούτιν είναι «εγκληματίας πολέμου», αναφερόμενος στη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Η συγκεκριμένη δήλωση του Μπάιντεν προέκυψε ύστερα από στιχομυθία με δημοσιογράφο. «Είστε έτοιμος, με βάση τα όσα έχετε δει να αποκαλέσετε τον Πούτιν εγκληματία πολέμου;» ρωτά ο δημοσιογράφος. «Πιστεύω ότι είναι εγκληματίας πολέμου» απαντά στη συνέχεια ο Μπάιντεν για τον Ρώσο ομόλογό του. Άμεση ήταν η απάντηση του Κρεμλίνου στις δηλώσεις του Μπάιντεν. «Θεωρούμε απαράδεκτη και ασυγχώρητη μια τέτοια ρητορική από τον αρχηγό του κράτους, του οποίου οι βόμβες σκότωσαν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους», είπε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ. Το λεκτικό επεισόδιο με τον Αμερικανό πρόεδρο στον Λευκό Οίκο κάνει τον γύρο του κόσμου. Η βρετανική εφημερίδα Guardian θέτει ένα κρίσιμο ερώτημα: «Είναι ο Πούτιν εγκληματίας πολέμου και ποιος το αποφασίζει;». Στο δημοσίευμα του Guardian ανασύρονται μνήμες από τη δίκη της Νυρεμβέργης, ενώ εξετάζονται οι τρόποι για να καταδικαστεί ένας ηγέτης για εγκλήματα πολέμου. Ο πρώτος είναι μέσω του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου. Μια δεύτερη επιλογή θα ήταν ο ΟΗΕ να αναθέσει τη συγκεκριμένη υπόθεση σε μια εξεταστική επιτροπή που θα κατέληγε σε ειδικό δικαστήριο εγκλημάτων πολέμου για τη δίωξη του Πούτιν. Τρίτη επιλογή θα ήταν ένα δικαστήριο στη λογική εκείνου της Νυρεμβέργης που δίκασε τους Ναζί και τους συνεργάτες του. Εκεί βέβαια η σύνθεση του δικαστηρίου καθορίστηκε από τους συμμάχους που πολέμησαν εναντίον του φασιστικού άξονα, ενώ εδώ δεν θα υπάρξουν -κατά πάσα πιθανότητα- τέτοιου είδους αντιμαχόμενοι. Ένα τέτοιο δικαστήριο θα μπορούσε πάντως να καθοριστεί από τις χώρες του ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Επίσης, κάποιες χώρες έχουν στο δίκαιό τους νόμους για την δίωξη εγκλημάτων πολέμου. Η Γερμανία για παράδειγμα διεξάγει ήδη έρευνα για τον Πούτιν. Οι ΗΠΑ μπορεί να μην έχουν αντίστοιχους νόμους, όμως το υπουργείο Δικαιοσύνης έχει ένα τμήμα που ασχολείται με πράξεις όπως οι γενοκτονίες, οι βασανισμοί, η στρατολόγηση παιδιών κ.α.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία