 |
|
|  Τρίτη 22/3
Wagner Group
Ποια είναι η «εταιρεία» μισθοφόρων που φέρεται να έλαβε εντολή εξόντωσης του Ζελένσκι
EE,protothema.gr
Ο πρώτος κανόνας του Fight Club είναι ότι δεν μιλάμε για το Fight Club. Αυτή ήταν η ατάκα της εμβληματικής ταινίας του Ντέιβιντ Φίντσερ. Κάτι παρόμοιο ισχύει και για το Wagner Group. Ο επικεφαλής της ομάδας εργασίας του ΟΗΕ για τη δράση μισθοφόρων δήλωσε ότι η διαβόητη ομάδα Wagner δεν υπάρχει. Τουλάχιστον στα χαρτιά… Δεν υπάρχει δηλαδή καμία εγγεγραμμένη επιχείρηση που ονομάζεται Wagner.
Το όνομα περιγράφει ένα περίτεχνο δίκτυο επιχειρήσεων, και offshore εταιρειών που απαρτίζουν το «Wagner Group». Την ιδιωτική στρατιωτική εταιρεία, η οποία όχι μόνο λειτουργεί, αλλά εκπαιδεύει και διαθέτει κάποιους από τους πιο σκληρoτράχηλους επαγγελματίες στρατιώτες και πράκτορες στον κόσμο. Οι ταυτότητες των στελεχών της είναι μυστικές.
Ο ρωσικός ιδιωτικός στρατός οικοδομήθηκε στα πρότυπα των αμερικανικών στρατιωτικών εργολάβων Blackwater ή Executive Outcomes. Πρόκειται δηλαδή για μία παραστρατιωτική οργάνωση, όπως την χαρακτήρισε ο Ύπατος Εκπρόσωπος της ΕΕ για την Εξωτερική Πολιτική, Ζοζέπ Μπορέλ. «Στέλνει ομάδες σε ζώνες συρράξεων σε όλο τον κόσμο για να τροφοδοτήσουν τη βία, να λεηλατήσουν φυσικούς πόρους και να εκφοβίσουν τον πληθυσμό κατά παραβίαση του διεθνούς δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», δήλωσε, σκιαγραφώντας με ιδιαίτερα μελανά χρώματα τη δράση της.
Τα τελευταία χρόνια, έχουν πληθύνει οι αναφορές από εμπόλεμες ζώνες σχετικά με την παρουσία ομάδων μισθοφόρων που λειτουργούν υπό τον έλεγχο της Wagner. Οι πληροφορίες για το δίκτυο έχουν συγκεντρωθεί με κόπο από ερευνητές δημοσιογράφους και εκθέσεις του ΟΗΕ. Μία ερευνητική ομάδα με έδρα το Λονδίνο δημοσίευσε έγγραφα που έδειχναν ότι χρηματοδοτείται από τον εξόριστο Ρώσο ολιγάρχη Μιχαήλ Μπορίσοβιτς Χοντορκόφσκι. Πρόκειται για τον αλλοτινό πλουσιότερο άνθρωπο της Ρωσίας.
Σύμφωνα με έρευνες, τα ηνία του Wagner Group πήρε ο Γεβγκένι Πριγκόζιν, που φέρει το προσωνύμιο «σεφ του Πούτιν». Όχι, δεν πρόκειται για τον προσωπικό μάγειρα του Ρώσου προέδρου. Δεν του ετοιμάζει τις αγαπημένες του λιχουδιές. Ανήκει στον σκληρό πυρήνα του καθεστώτος Πούτιν, στους ολιγάρχες που μετά τη ρωσική εισβολή βρέθηκαν στο στόχαστρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν είναι η πρώτη φορά. Λίγα χρόνια νωρίτερα, οι αρχές των ΗΠΑ άσκησαν δίωξη σε ρωσικούς οργανισμούς και πολίτες με την κατηγορία ότι προσπάθησαν, χρησιμοποιώντας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, να παρέμβουν στις αμερικανικές πολιτικές διαδικασίες κατά την διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας το 2016.
Το όνομα του Γεβγκένι Πριγκόζιν φιγουράριζε στη λίστα. Η ζωή του χαρακτηρίζεται μέχρι στιγμής από σκαμπανεβάσματα και «θαλασσοταραχές». Η παιδική του ηλικία ήταν δύσκολη. Στα νιάτα του βρέθηκε στη φυλακή για ένοπλη ληστεία και απάτη. Κατάφερε να ορθοποδήσει. Ξεκίνησε ως πωλητής χοτ ντογκ και εξελίχθηκε σε επιτυχημένο επιχειρηματία στον χώρο της εστίασης. Το εστιατόριά του στην Αγία Πετρούπολη προσέλκυσε τη λεγόμενη «καλή πελατεία».
Ανάμεσα στους διακεκριμένους θαμώνες ήταν και ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Οι δύο άνδρες γνωρίστηκαν το 2001 και έκτοτε έγιναν φίλοι. Η άνθηση της διαπροσωπικής τους σχέσης συνέπεσε με τη επέκταση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του Γεβγκένι Πριγκόζιν και σε άλλους τομείς. Ακόμα και σήμερα, η πηγή του πλούτου του παραμένει θολή. Το όνομά του έχει συνδεθεί με offshore εταιρείες. Το μόνο σίγουρο είναι ότι έχει διανύσει τεράστια απόσταση από τότε που έφτιαχνε χοτ ντογκ. Πλέον, ζει σε έπαυλη, διαθέτει ένα γιότ εκατοντάδων εκατομμυρίων, όπως και το δικό του αεροπλάνο.
Οι αρχές της Ουκρανίας και οι Δυτικοί υποστηρίζουν ότι τουλάχιστον 400 επίλεκτοι μισθοφόροι του ομίλου Wagner στάλθηκαν στο Κίεβο για να δολοφονήσουν τον πρόεδρο της Ουκρανίας. Αμερικανοί αξιωματούχοι επιμένουν ότι διαθέτουν ενδείξεις για τη συμμετοχή του ομίλου Wagner στην ένοπλη σύρραξη Ρωσίας-Ουκρανίας. Αυτές οι αναφορές δεν έχουν επιβεβαιωθεί, αλλά η παρουσία της ομάδας εκεί δεν θα ήταν έκπληξη.
Για χρόνια η Ουκρανία κατηγορεί την ιδιωτική στρατιωτική οργάνωση, η οποία φαίνεται να έχει στενούς δεσμούς με το Κρεμλίνο, ότι μάχεται στο Λουχάνσκ και το Ντόνετσκ. Η ομάδα φαίνεται να εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Ουκρανία το 2014, όταν βοήθησε τον ρωσικό στρατό στην προσάρτηση της Κριμαίας. «Η Ουκρανία ήταν βασικά η αρχή, το σημείο εκκίνησης για τον όμιλο Wagner», δήλωσε ο Σεργκέι Σουκχάνκιν, ανώτερος ερευνητής στο Ίδρυμα Jamestown.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
