 |
|
|  Τρίτη 29/3
Αμερικανός πρώην επίσκοπος παραδέχεται ότι συγκάλυπτε επί 25 χρόνια σεξουαλικές κακοποιήσεις παιδιών από ιερείς
WNYT Channel 13,protothema.gr
Πρώην επίσκοπος της πολιτείας της Νέας Υόρκης παραδέχθηκε ενώπιον της δικαιοσύνης ότι αποσιώπησε μεγάλο αριθμό υποθέσεων σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών, με θύτες 11 ιερείς, μεταξύ του 1997 και του 2002, κατήγγειλε χθες Δευτέρα ένωση αρωγής στα θύματα.
O Χάουαρντ Χάμπαρντ, ο πρώην επίσκοπος στην πόλη Όλμπανι, κατέθεσε ενόρκως για τέσσερις ημέρες ενώπιον δικαστηρίου της πολιτείας της Νέας Υόρκης και παραδέχθηκε ότι επί 25 χρόνια, από το 1977 ως το 2002, ήταν ενήμερος για τη σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων από ιερωμένους.
Χωρίς ποτέ να τους καταγγείλει στην αστυνομία ή να τους αποπέμψει.
Η κατάθεση, η απομαγνητοφώνηση της οποίας φθάνει τις 680 σελίδες, δόθηκε στη δημοσιότητα την περασμένη Παρασκευή με διαταγή δικαστή και αποσπάσματά της δημοσιεύθηκαν από αμερικανικά ΜΜΕ.
Αντιδρώντας, η ένωση θυμάτων «Δίκτυο επιζησάντων αυτών που υπέστησαν κακοποίηση από ιερείς» , με έδρα το Σικάγο, εξέφρασε ικανοποίηση διότι «από εδώ και στο εξής, οι ενορίτες και η κοινή γνώμη θα γνωρίζουν αποδεδειγμένα ότι ο πρώην επίσκοπός τους ήταν ενεργά αναμεμιγμένος στη συγκάλυψη των κακοποιήσεων».
Στο δελτίο Τύπου που δημοσιοποίησε χθες Δευτέρα, η SNAP τόνισε ακόμη ότι «ελπίζει οι πληροφορίες αυτές να ενθαρρύνουν όσους είναι επιφορτισμένοι με την επιβολή του νόμου να μελετήσουν αυτόν τον φάκελο κι να ασκήσουν διώξεις για όλα τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν».
Ερωτηθείς από τους δικαστικούς γιατί σιώπησε, ο Χάουαρντ Χάμπαρντ απάντησε ότι δεν ήταν «υποχρεωμένος» να ενημερώσει τις αρχές για υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών, σύμφωνα με αποσπάσματα της κατάθεσής του που επικαλέστηκε ο τοπικός τηλεοπτικός σταθμός WNYT Channel 13, μέρος του εθνικής εμβέλειας δικτύου NBC.
Σύμφωνα με τον ίδιο τηλεοπτικό σταθμό, ο πρώην επίσκοπος του Όλμπανι, ο οποίος εγκατέλειψε τη θέση το 2014, δεν ήθελε να ξεσπάσει νέο «σκάνδαλο» παιδεραστίας που θα έπληττε την αμερικανική καθολική εκκλησία. Παρότι, σε μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, παραδεχόταν τον περασμένο Αύγουστο ότι η εκκλησία δεν είχε συνειδητοποιήσει πλήρως τον αντίκτυπο των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν στα θύματα.
Αντιδρώντας, η επισκοπή του Όλμπανι διαβεβαίωσε σε δελτίο Τύπου ότι «μπορεί να πει με απόλυτη πεποίθηση» ότι εξετάζει «σοβαρά όλες τις κατηγορίες για κακοποιήσεις και παραμένει δεσμευμένη να συμβάλει στην αποκάλυψη της αλήθειας με αμερόληπτο τρόπο».
Για χρόνια, η αμερικανική ρωμαιοκαθολική εκκλησία σείεται από αποκαλύψεις και καταγγελίες για εγκλήματα σεξουαλικής φύσης από ιερείς. Τον Δεκέμβριο του 2019, ο πάπας ανακοίνωνε πως αποδέχθηκε την παραίτηση του Ρίτσαρντ Μαλόουν, επισκόπου του Μπάφαλο (πολιτεία της Νέας Υόρκης), που αντιμετώπιζε κατηγορίες για τον πώς χειρίστηκε τεράστιο σκάνδαλο σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών από ιερωμένους.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
