Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δευτέρα 4/4

Πόλεμος στην Ουκρανία

Ο πρέσβης στο Βερολίνο κατηγορεί τον Πρόεδρο, Σταϊνμάιερ για την στάση του απέναντι στη Μόσχα



Tagesspiegel,protothema.gr

Για «αμφιλεγόμενη πολιτική συγγένεια» με τη Ρωσία κατήγγειλε τον Ομοσπονδιακό Πρόεδρο, Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ, ο πρέσβης της Ουκρανίας στο Βερολίνο, 'Αντριζ Μέλνικ, και του καταλόγισε ευθύνες για την πολιτική που ακολούθησε η Γερμανία έναντι της Μόσχας όταν υπηρετούσε ως υπουργός Εξωτερικών και προηγουμένως ως επιτελάρχης της καγκελαρίας υπό τον Γκέρχαρντ Σρέντερ. «Ο Ομοσπονδιακός Πρόεδρος έχει κάτι περισσότερο από μια αμφιλεγόμενη πολιτική συγγένεια με τη Ρωσία. Για τον κ. Σταϊνμάιερ η σχέση με τη Ρωσία ήταν και παραμένει κάτι θεμελιώδες, ακόμη και ιερό, ό,τι και αν συμβεί. Ούτε οι επιθετικοί πόλεμοι παίζουν σημαντικό ρόλο», δήλωσε ο κ. Μέλνικ σε συνέντευξή του στην Tagesspiegel και κατηγόρησε τον γερμανό Πρόεδρο ότι «σκέφτεται όπως ο Πούτιν». Από τη σκοπιά του ρώσου Προέδρου, συνέχισε, «δεν υπάρχει ουκρανικός, λαός ούτε γλώσσα, ούτε πολιτισμός, και επομένως ούτε κράτος. Και ο Σταϊνμάιερ φαίνεται να συμμερίζεται την ιδέα ότι οι Ουκρανοί στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν». Σύμφωνα με τον ουκρανό πρέσβη, η Γερμανία εξακολουθεί να έχει μεγάλα μεμονωμένα συμφέροντα σε σχέση με τη Ρωσία, όπως η εξάρτηση από το φυσικό αέριο, το πετρέλαιο και τον άνθρακα, και ευθύνη για αυτό φέρει και ο κ. Σταϊνμάιερ, από την εποχή που ήταν υπουργός Εξωτερικών, αλλά ακόμη και από τη θητεία του ως επιτελάρχης της καγκελαρίας. «Ο κ. Σταϊνμάιερ δημιουργεί εδώ και δεκαετίες έναν ιστό αράχνης επαφών με τη Ρωσία. Υπάρχουν πολλοί εμπλεκόμενοι που τώρα κατέχουν θέσεις ευθύνης στον κυβερνητικό συνασπισμό», τόνισε ο κ. Μέλνικ και αναφέρθηκε συγκεκριμένα στον διορισμό του πρέσβη Γιενς Πλέτνερ (σ.σ. ο οποίος έχει διατελέσει και πρέσβης της Γερμανίας στην Αθήνα) ως συμβούλου του και του Αντρέας Μιχαέλις ως υφυπουργού Εξωτερικών. Ο 'Αντριζ Μέλνικ είχε ασκήσει και πριν από δύο εβδομάδες κριτική στον Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ με αφορμή συναυλία αλληλεγγύης που διοργάνωσε η Προεδρία για την Ουκρανία. Ο ουκρανός πρέσβης μποϊκοτάρισε τη συναυλία, χαρακτηρίζοντάς την «προσβολή», επειδή δεν συμμετείχαν σε αυτήν ουκρανοί σολίστ, αλλά μόνοι Ρώσοι. «Η συναυλία ήταν, κατά την άποψή μου, ένα σαφές μήνυμα προς τη Μόσχα, ίσως ακόμη και για να δείξει στον Πούτιν ότι 'εδώ φυλάμε τα μετόπισθεν', είπε χαρακτηριστικά ο κ. Μέλνικ. «Ο κ. Σταϊνμάιερ γνωρίζει πόσο ευαίσθητο είναι το θέμα. Η ευαισθησία είναι μια άγνωστη λέξη για αυτόν, τουλάχιστον σε ό,τι έχει σχέση με την Ουκρανία», πρόσθεσε.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία