 |
|
|  Πέμπτη 7/4
ΜΕΓΑΛΗ ΝΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ-ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
Μίλησε στην Βουλή και ελληνόφωνος τού ουκρανικού ακροδεξιού - νεοαναζιστικού Τάγματος Αζόφ
ΑΘΗΝΑ.-
Η εμφάνιση και ομιλία στο Ελληνικό Κοινοβούλιο Ελληνοουκρανού του τάγματος Αζόφ -της εθελοντικής ακροδεξιάς και ναζιστικής ομάδας της εθνικής φρουράς της Ουκρανίας- προκάλεσε αλυσιδωτές αντιδράσεις, καθώς πλήττει το δημοκρατικό κύρος του Ελληνικής Βουλής και την ίδια την χώρα μας.
Ο Πρόεδρος Ζελένσκι,που φέρεται να ειναι και αυτός ναζί, στη μέση περίπου της ομιλίας του, έδωσε τον λόγο σε δύο στρατιώτες-μαχητές, όπως ο ίδιος είπε. Τον λόγο πήρε ο Μιχαήλ, ο οποίος αυτοσυστήθηκε ως μαχητής του τάγματος Αζόφ:
«Ο παππούς μου πολέμησε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο κατά των ναζιστών. Τραυματίστηκε τρεις φορές. Εγώ γεννήθηκα στη Μαριούπολη και συμμετέχω στην άμυνα της πόλης από τους Ρώσους ναζιστές. Δεν θα μιλήσω για τις δυσκολίες που έχουμε στην άμυνα, συμμετέχοντας στην ουκρανική άμυνα μέσα από το τάγμα Αζόφ. Αυτό είναι το χρέος μου έναντι της πόλης μου, το χρέος μου σαν άντρας, και πρέπει να μιλήσω για τις καταστροφικές συνθήκες μέσα στις οποίες βρίσκεται η ελληνική Μαριούπολη».
Τασούλας
Ο Πρόεδρος της Βουλής, Κωνσταντίνος Τασούλας δήλωσε ότι μόλις δέκα λεπτά πριν ξεκινήσει η ομιλία Ζελένσκι ενημερώθηκε ότι θα μιλήσει και ένας μαχητής του τάγματος.
ΕΝΤΟΝΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΚΚΕ
Ανακοίνωση σε έντονο ύφος εξέδωσε το ΚΚΕ (το οποίο δεν παρέστη στην ομιλία του Προέδρου Ζελένσκι), με τίτλο «Ντράπηκε και η Ντροπή». Η ανακοίνωση έχει ως εξής: «Ντράπηκε και η ντροπή σήμερα στη Βουλή και την ομιλία Ζελένσκι, με τα κόμματα του νατοϊκού τόξου να χειροκροτάνε τους ναζί του τάγματος Αζόφ, επειδή αυτό επιβάλλουν οι νατοϊκές οδηγίες και δεσμεύσεις. Απόλυτη δικαίωση για τη στάση του ΚΚΕ!».
ΣΥΡΙΖΑ
Σε δήλωσή της η γραμματέας της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Όλγα Γεροβασίλη, στο περιστύλιο της Βουλής έκανε λόγο για απαράδεκτο συμβάν.
«Δηλώνουμε τη συμπαράστασή μας στον Ζελένσκι, απαράδεκτο που μίλησε στη Βουλή μέλος του τάγματος Αζόφ. Ακούσαμε σήμερα με σεβασμό και αλληλεγγύη τον δημοκρατικά εκλεγμένο Πρόεδρο της Ουκρανίας, κ. Ζελένσκι, ο οποίος αντιστέκεται στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και δηλώνουμε τη συμπαράστασή μας. Από εκεί και μετά, όμως, είναι απαράδεκτο ότι σήμερα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο απευθύνθηκε, μαζί με τον Πρόεδρο Ζελένσκι, μέλος του τάγματος Αζόφ. Στη Διάσκεψη των Προέδρων θα ζητηθούν εξηγήσεις από τον Πρόεδρο της Βουλής, τον κ. Τασούλα, αν ήταν ενήμερος, αν συμφώνησε. Διότι νομίζω πως αυτό αποτελεί μεγάλο ατόπημα», είπε η κυρία Γεροβασίλη.
Είναι γνωστές οι ιδεολογικές ρίζες, οι ακραίες ακροδεξιές θέσεις και οι απαράδεκτες πρακτικές του τάγματος Αζόφ, του εθνικιστικού αυτού στρατιωτικοπολιτικού μορφώματος, που κυριαρχεί ωστόσο στις ανατολικές επαρχίες της Ουκρανίας (ιδιαίτερα στις παραθαλάσσιες περιοχές της Αζοφικής και της Μαύρης Θάλασσας).
Σαμαράς
Οργισμένη ήταν και η αντίδραση του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά. Μιλώντας σε δημοσιογράφους στη Βουλή, χαρακτήρισε «μεγάλο λάθος» την παρουσία του μαχητή του τάγματος Αζόφ στην ελληνική Βουλή.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
