 |
|
|  Παρασκευή 8/4
Μετά τούς κλεφτοκοτάδες,οι τυροκλέφτες
Καταγγελίες οτι κακοποιοί αρπάζουν...τυριά απο φάρμες τής Ολλανδίας και τα πουλούν στην Ρωσία!!
RTL,protothema.gr
Πάνω από 1,5 τόνο τυρί έκλεψε μια οργανωμένη συμμορία από φάρμα γαλακτοκομικών στην Ολλανδία.
Συγκεκριμένα, οι ληστές απέσπασαν 1.600 κιλά τυρί αξίας από γαλακτοκομική φάρμα στη περιοχή Fijnaart στα νότια και δυτικά της χώρας, στην τελευταία από μια σειρά κλοπών τυριών στις Κάτω Χώρες.
Η συμμορία πήρε μαζί της σχεδόν όλο το τυρί από τις αποθήκες της φάρμας με τους ιδιοκτήτες του αγροκτήματος και της επιχείρησης να έχουν πλέον απώλειες εσόδων περίπου έξι μηνών, όπως δήλωσε αγρότης στο RTL Nieuws.
«Θα χρειαστούμε καλύτερη ασφάλεια για τα τυριά μας από εδώ και στο εξής», δήλωσε ο Τέο Ντέκερ, πρόεδρος της οργάνωσης γαλακτοπαραγωγών Bond van Boerderij-Zuiverlbereiders, στον τοπικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα Ομρόεμπ Μπραμπαντ. «Δεν πρόκειται για μια απλή κλοπή, αλλά για οργανωμένο έγκλημα», δήλωσε ο Ντέκερ. «Αυτές οι συμμορίες δεν φοβούνται να χρησιμοποιήσουν βία. Φορτώνουν και φεύγουν».
Όπως είπε οι κλέφτες συνήθως επισκέπτονται το κατάστημα της φάρμας μερικές ημέρες πριν για να πάρουν την εικόνα της περιοχής, ώστε να ξέρουν ακριβώς τι να πάρουν, επισήμανε ο Ντέκερ.
«Είχαμε αναφορές για τυριά που κατέληξαν στη Ρωσία, όπου δεν μπορούν να αγοραστούν ολλανδικά γαλακτοκομικά προϊόντα λόγω των οικονομικών κυρώσεων», δήλωσε ο Ντέκερ.
Τα κλεμμένα τυριά φέρουν έναν μοναδικό κωδικό που σημαίνει ότι είναι απίθανο να πωλούνται στην Ολλανδία. Οι τυροκόμοι ταλαιπωρήθηκαν από μια σειρά κλοπών τυριών πριν από δύο χρόνια και η ληστεία αυτής της εβδομάδας μπορεί να είναι ένα σημάδι για κάτι που... έρχεται, επισήμανε ο Ντέκερ.
Μια παρτίδα κλεμμένου τυριού προσφέρθηκε προς πώληση στο MarketPlace πέρυσι και εντοπίστηκε μέσα σε 15 λεπτά. «Αλλά αυτοί ήταν ερασιτέχνες και οι τυροκόμοι έχουν τώρα να αντιμετωπίσουν κάτι μεγαλύτερο», δήλωσε ο Dekker.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
