 |
|
|  Σάββατο 9/4
«Λουκέτο» στο εργοστάσιο τής Kinder στο Βέλγιο μετά απο σκάνδαλο με κρούσματα σαλμονέλας
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Η Υπηρεσία Ασφάλειας Τροφίμων (AFSCA) του Βελγίου ανακοίνωσε ότι έδωσε εντολή να σταματήσει η παραγωγή του εργοστασίου σοκολάτας Kinder, όπου εντοπίστηκε μόλυνση με σαλμονέλα, αποδοκιμάζοντας «τις ελλιπείς πληροφορίες» που παρείχε ο ιταλικός κολοσσός ειδών ζαχαροπλαστικής Ferrero.
«Έπειτα από έρευνες και μετά τις διαπιστώσεις των τελευταίων ωρών ότι οι πληροφορίες που παρείχε η Ferrero είναι ελλιπείς, η Υπηρεσία προχωρά στην ανάκληση της άδειας λειτουργίας του εργοστασίου παραγωγής της Ferrero στο Αρλόν» αναφέρει σε ανακοίνωσή της η AFSCA, η οποία δίνει επίσης εντολή για την ανάκληση όλων των προϊόντων της Kinder που παρασκευάστηκαν από το εργοστάσιο αυτό.
Υπενθυμίζεται πως στην Ελλάδα ο ΕΦΕΤ ανακοίνωσε προληπτική ανάκληση συγκεκριμένων παρτίδων των προϊόντων Kinder Schokobons των 46 gr & 125 gr και Kinder Surprise maxi των 100 gr, λόγω πιθανής παρουσίας σαλμονέλας.
Αρκετά προϊόντα σοκολάτας Kinder, συμπεριλαμβανομένου του δημοφιλούς σοκολατένιου αβγού, ανακαλούνται σε όλη την Ευρώπη, τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία λόγω επιδημίας σαλμονέλας.
Η Ferrero λέει ότι κατάφερε να εντοπίσει την προέλευση της επιδημίας σαλμονέλας σε ένα φίλτρο στο εργοστάσιο της εταιρείας στο Arlon του Βελγίου. Το φίλτρο, στην έξοδο δύο δεξαμενών πρώτων υλών, έχει πλέον αφαιρεθεί.
«Λυπούμαστε βαθύτατα για αυτό το θέμα και θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τις αρχές για τη συνεχιζόμενη συνεργασία και τις συστάσεις. Λαμβάνουμε πολύ σοβαρά την ασφάλεια των τροφίμων και κάθε βήμα που έχουμε κάνει καθοδηγείται από τη δέσμευσή μας στη φροντίδα των καταναλωτών», αναφέρει η εταιρεία σε ανακοίνωσή της.
Τουλάχιστον 134 περιπτώσεις κρουσμάτων έχουν αναφερθεί από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νοσημάτων , κυρίως σε παιδιά κάτω των 10 ετών.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
