 |
|
|  Tρίτη 10/5
Αισχρή απόφαση στο Ελ Σαλβαδόρ
Γυναίκα καταδικάστηκε σε 30 χρόνια για άμβλωση,που έκανε έπειτα από επιπλοκές στην εγκυμοσύνη!!!
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Μία γυναίκα καταδικάστηκε χθες σε 30χρόνια κάθειρξη, από δικαστήριο στο Ελ Σαλβαδόρ , για τον φόνο της αγέννητης κόρη της, αφού απέβαλε έπειτα από μια επιπλοκή στην εγκυμοσύνη της, ανακοίνωσε οργάνωσε που μάχεται για την αποποινικοποίηση των αμβλώσεων.
Η γυναίκα, μητέρα ενός 7χρονου κοριτσιού, αντιμετώπισε μια επιπλοκή στη διάρκεια της δεύτερης εγκυμοσύνης της το 2019 και χρειάστηκε να ζητήσει επειγόντως ιατρική βοήθεια σε δημόσιο νοσοκομείο. Όμως εκεί κάλεσαν τις αρχές και η αστυνομία τη συνέλαβε, σύμφωνα με την Citizen Group for the Decriminalization of Abortion.
Δικαστής καταδίκασε την 28χρονη νοικοκυρά, το όνομα της οποίας δεν έχει αποκαλυφθεί για λόγους ασφαλείας και αναφέρεται μόνο ως Εσμέ, έπειτα από δύο χρόνια που κρατούνταν προφυλακισμένη. Πρόκειται για την πρώτη αυτού του είδους υπόθεση εδώ και επτά χρόνια, σύμφωνα με την οργάνωση.
«Η απόφαση αποτελεί ένα ισχυρό πλήγμα στον δρόμο για την αποποινικοποίηση των έκτακτων περιστατικών στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, τα οποία σύμφωνα με το Διαμερικανικό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται σαν προβλήματα δημόσιας υγείας», τόνισε η Μορένα Ερέρα πρόεδρος της οργάνωσης.
Οι δικηγόροι της γυναίκας δήλωσαν σε ανακοίνωσή τους, ότι θα ασκήσουν έφεση στην απόφαση και επεσήμαναν, ότι πρόκειται για την πρώτη τέτοιου είδους απόφαση στη διάρκεια της προεδρία του Ναγίμπ Μπουκέλε.
Τα τελευταία 20 χρόνια στο Ελ Σαλβαδόρ, όπου οι αμβλώσεις απαγορεύονται εντελώς ακόμη και σε περιπτώσεις βιασμού ή όταν κινδυνεύει η υγεία της μητέρας, έχουν διωχθεί ποινικά 181 γυναίκες που παρουσίασαν επιπλοκές στην εγκυμοσύνη τους, σύμφωνα με την οργάνωση.
Το Διαμερικανικό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε τον Νοέμβριο ότι το Ελ Σαλβαδόρ παραβίασε τα δικαιώματα μιας γυναίκας, που ταυτοποιήθηκε ως Μανουέλα, η οποία φυλακίστηκε για παραβίαση των νόμων περί άμβλωσης και πέθανε ενώ εξέτιε ποινή 30 ετών κάθειρξης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
