 |
|
|  Κυριακή 22/5
Αποκάλυψη Όλιβερ Στόουν για την υγεία του Πούτιν
Είχε καρκίνο, αλλά τώρα τον έχει ξεπεράσει
newsbeast.gr
Η υγεία του Βλαντίμιρ Πούτιν είναι ένα από τα θέματα που έχουν απασχολήσει την παγκόσμια κοινότητα, καθώς δεν είναι λίγα τα σενάρια που τον θέλουν να πάσχει από καρκίνο ή Πάρκινσον.
Ο Όλιβερ Στόουν, ένας από τους λίγους ανθρώπους που κατόρθωσε να μπει στα άδυτα του Κρεμλίνου και να συνομιλήσει επί μακρόν με τον πρόεδρο της Ρωσίας για δύο χρόνια, από το 2015 μέχρι το 2017, όταν έκανε μια σειρά συνεντεύξεων στον Ρώσο πρόεδρο, οι οποίες προβλήθηκαν στην αμερικανική τηλεόραση το 2017 σε τέσσερα επεισόδια υπό τον τίτλο «The Putin Interviews», αποκάλυψε κάποια στοιχεία.
«Ο Πούτιν υπέφερε από καρκίνο αλλά το έχει ξεπεράσει», δήλωσε το Σάββατο ο βραβευμένος σκηνοθέτης στο podcast του Λεξ Φρίντμαν, ο οποίος είναι Ρωσοαμερικανός επιστήμονας υπολογιστών και ερευνητής τεχνητής νοημοσύνης, ενώ αποκάλυψε ότι παρέμεινε σε καραντίνα για μεγάλο διάστημα λόγω της πανδημίας (σ.σ. προφανώς εννοεί ότι μείωσε τις δημόσιες εμφανίσεις του και όλες οι επαφές του γίνονται με αυστηρά υγειονομικά πρωτόκολλα).
Ο Όλιβερ Στόουν αναφέρθηκε και στον πόλεμο στην Ουκρανία και υποστήριξε πως η λανθασμένη κρίση του ίσως οφείλεται στο ό,τι έχει χάσει την καθημερινή επαφή και επικοινωνία με τον λαό.
Επιπλέον, πρόσθεσε ότι δεν είναι ξεκάθαρο αν ο Πούτιν λάμβανε τις σωστές πληροφορίες από τις μυστικές υπηρεσίες του σχετικά με την εισβολή στην Ουκρανία. «Ίσως δεν ήταν καλά πληροφορημένος για τον βαθμό συνεργασίας που θα είχε με τους Ρώσους της Ουκρανίας… Αυτό θα μπορούσε να είναι ένας από τους λόγους που δεν αξιολόγησε την κατάσταση σωστά», ανέφερε ο σκηνοθέτης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
