 |
|
|  Δευτέρα 23/5
΄Αρθρο
ΠΩΣ ΝΑ ΓΙΝΕΤΕ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ
Γράφει ο Δρ ΓΑΒΡΙΗΛ ΜΑΝΩΛΑΤΟΣ,
Καθηγητής Διεθνούς Οικονομίας και Ανάπτυξης
ΑΘΗΝΑ.-
Η εργασία παρέχει σε πολλούς ένα σημαντικό λόγο ύπαρξης. Οι έρευνες δείχνουν
ότι οι περισσότεροι νέοι άνθρωποι επιθυμούν ενδιαφέρουσες, ασφαλείς και επικερδείς
επαγγελματικές σταδιοδρομίες. Πολλοί, επίσης, αναζητούν μια θέση εργασίας που να
ανταμείβει τη σκληρή δουλειά με ταχεία προαγωγή ή να συμβάλει στην κοινωνική
αναγνώριση. Για να βρει κανείς τη σωστή εργασία, πρέπει πρώτα να περάσει από διάφορες
εμπειρίες. Σήμερα, όλο και λιγότεροι άνθρωποι αφιερώνουν το μεγαλύτερο μέρος της
εργάσιμης ζωής τους απασχολούμενοι στο δημόσιο ή σε μία μεγάλη επιχείρηση, ενώ οι
περισσότεροι στρέφονται στην αυτοαπασχόληση και την επιχειρηματικότητα, ώστε να
επιτύχουν το σωστό συνδυασμό εργασίας και επιθυμητού τρόπου ζωής τους.
Οι επιχειρηματίες συχνά ακολουθούν το δικό τους ρυθμό. Πολλοί αποδεικνύεται ότι
είναι ακατάλληλοι για μια συγκεκριμένη εργασία στην αρχή ακόμα της καριέρας τους και
χάνουν αρκετές θέσεις εργασίας, επειδή δε λειτουργούν ομαδικά. Άλλοι εξισώνουν το
συμβιβασμό με την αποτυχία και θα έκαναν τα πάντα για να γίνει κάτι με το δικό τους
τρόπο. Άτομα με προσωπικότητα που συγκρούονται με μεγάλες εταιρείες, συχνά εκφράζουν
την επιθυμία να είναι αφεντικά του εαυτού τους, αλλά λίγοι απo αυτούς καταφέρνουν
να το πετύχουν. Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι τελικά το πετυχαίνουν μόνο μετά
από πολλές αποτυχίες. Το πόσο καταστροφική μπορεί να είναι μία χρεοκοπία είναι δύσκολο
να περιγραφεί, ιδιαίτερα για τους επιχειρηματίες που διακινδυνεύουν τα όνειρά τους για
επιτυχία. Πολλά είναι τα χαρακτηριστικά που φαίνεται να διαχωρίζουν τους πολύ
επιτυχημένους επιχειρηματίες από τους περισσότερους μικροϊδιοκτήτες ή επικεφαλείς
κολοσσιαίων εταιρειών:
1) Όραμα και συγχρονισμός. Οι επιχειρηματίες εντοπίζουν τις ευκαιρίες, όταν οι άλλοι το
μόνο που βλέπουν είναι προβλήματα. Το μυστικό συχνά είναι να βρίσκεται κανείς στο
σωστό μέρος την κατάλληλη στιγμή. Διαφορετικοί άνθρωποι ερμηνεύουν διαφορετικά τα
ίδια σύνθετα γεγονότα. Οι επιτυχημένοι επιχειρηματίες συνήθως οργανώνουν τις
πληροφορίες, ώστε να φαίνονται προφανείς οι λύσεις. Οι λύσεις που θα παράσχουν
μπορεί να βελτιώσουν την ποιότητα των υπαρχόντων αγαθών, να μειώσουν το κόστος
παραγωγής, ή να αναπτύξουν νέα προϊόντα και να τα εισαγάγουν στην αγορά.
2) Πειθώ και δράση. Οι επιχειρηματίες αναλαμβάνουν δράση, όταν αντιλαμβάνονται ότι
υπάρχει κάποιο πρόβλημα.
Άλλοι, μπορεί να διαβλέπουν τις λύσεις, αλλά, επειδή φοβούνται να μη χάσουν την
τακτική πληρωμή τους, δεν επιδιώκουν να εφαρμόσουν τις ιδέες τους. Οι επιχειρηματίες
συνήθως διαθέτουν ισχυρό εγώ. Θέλουν να αφήνουν το στίγμα τους.
3) Ρίσκο και αβεβαιότητα. Οι επιτυχημένοι επιχειρηματίες συνήθως έχουν τόση πίστη στα
σχέδιά τους, που είναι πρόθυμοι να διακινδυνεύσουν όλο το χρόνο και το κεφάλαιό τους
(και, όπου αυτό είναι δυνατό, το χρόνο και το κεφάλαιο άλλων ανθρώπων), απορρίπτοντας
την οικονομική εξασφάλιση που επιζητούν οι περισσότεροι.
4) Εργασιομανία. Οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να εξασφαλίζουν υψηλό εισόδημα από
μια εργασία που να τους αφήνει ελεύθερο το απόγευμα, τα Σαββατοκύριακα και την
περίοδο των διακοπών τους. Η 40ωρη εργασία, από τις 9 μέχρι τις 5, δεν αποτελεί στόχο
των περισσότερων επιτυχημένων επιχειρηματιών, ορισμένοι εκ των οποίων εργάζονται για
100 και πλέον ώρες την εβδομάδα για δεκαετίες.
5) Χρήσεις των πόρων. Οι επιχειρηματίες επινοούν εναλλακτικές χρήσεις των πόρων και
οργανώνοντας τους πόρους έτσι, ώστε να εξυπηρετούν τα οράματά τους, αλλάζουν τη ροή
της ιστορίας.
Εάν αυτή η σύντομη αναφορά στην επιχειρηματικότητα δεν έχει καταπνίξει κάθε
επιθυμία που μπορεί να είχατε να γίνετε επιχειρηματίας, τότε πρέπει να αναζητήσετε την
ευκαιρία να παρέχετε αγαθά που οι άνθρωποι χρειάζονται και θέλουν. Να είστε πρόθυμοι
να διακινδυνεύσετε και να εργαστείτε παρά πολύ σκληρά.
Μετά, προσευχηθείτε στη Θεά Τύχη να σας στείλει έναν επιχειρηματικό Άγγελο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
