Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Tρίτη 24/5

Η UNICEF κατηγορεί τις πλούσιες χώρες πως θέτουν σε κίνδυνο τα παιδιά όλου του κόσμου



AΠΕ-ΜΠΕ

Οι πλούσιες χώρες δημιουργούν επικίνδυνες συνθήκες ζωής για τα παιδιά όλου του κόσμου, σύμφωνα με έκθεση του κέντρου έρευνας Innocenti του Ταμείου των Ηνωμένων Εθνών για την Παιδική Ηλικία (UNICEF) που δημοσιεύεται σήμερα και τις καλεί να μειώσουν τον όγκο των σκουπιδιών τους, τη ρύπανση της ατμόσφαιρας και των υδάτινων πόρων. Το κέντρο ανέλυσε στοιχεία για τις 39 χώρες μέλη του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) και της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) με βάση διάφορα κριτήρια: τη χρήση εντομοκτόνων, την υγρασία στα σπίτια, τη μόλυνση από μόλυβδο, τον φωτισμό, τα απορρίμματα... Αν και η Ισπανία, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία χαρακτηρίζονται καλές μαθήτριες, καμιά από τις χώρες που μελετήθηκαν δεν προσφέρει υγιή περιβάλλοντα για τα παιδιά, σύμφωνα με την έκθεση. Η Αυστραλία, το Βέλγιο, ο Καναδά και οι ΗΠΑ δεν το εγγυώνται στα παιδιά που ζουν στις επικράτειές τους, ενώ οι λιγότερο πλούσιες χώρες, στη Λατινική Αμερική και στην Ευρώπη, έχουν λιγότερο σοβαρό αντίκτυπο στην κατάσταση του πλανήτη, κατά την έκθεση. «Όχι μόνο η πλειονότητα των πλουσίων χωρών δεν καταφέρνει να προσφέρει στα δικά της παιδιά υγιή περιβάλλοντα αλλά, χειρότερα, συμβάλλει στην καταστροφή εκείνων των άλλων παιδιών, αλλού στον κόσμο», καταγγέλλει σε δελτίο Τύπου της UNICEF η Γκουνίλα Όλσον, η διευθύντρια του κέντρου Innocenti. Στις 39 χώρες που μελετήθηκαν, πάνω από 20 εκατομμύρια παιδιά έχουν αυξημένα επίπεδα μολύβδου στο αίμα, σύμφωνα με την έκθεση. Αν και η Φινλανδία, η Ισλανδία και η Νορβηγία βρίσκονται στην κορυφή της κατάταξης ως προς την παροχή υγιούς περιβάλλοντος στη δική τους νεολαία, η κατάσταση είναι ακριβώς αντίθετη, βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις της κατάταξης ως προς τον αντίκτυπό τους στον πλανήτη σε ό,τι αφορά τις εκπομπές, τον όγκο των λεγόμενων ηλεκτρονικών σκουπιδιών, το επίπεδο της κατανάλωσης... Στην Ισλανδία, στη Λετονία, στην Πορτογαλία και στο Ηνωμένο Βασίλειο, το ένα παιδί στα πέντε είναι εκτεθειμένο στην υγρασία και στη μούχλα στο σπίτι του, ενώ στην Κύπρο, στην Ουγγαρία και στην Τουρκία το πρόβλημα αφορά πάνω από το ένα παιδί στα τέσσερα. Πολλά παιδιά αναπνέουν τοξικό αέρα στο εσωτερικό των σπιτιών τους και στο εξωτερικό, ειδικά στο Μεξικό, αντίθετα με ό,τι συμβαίνει στη Φινλανδία και στην Ιαπωνία, τονίζεται στην έκθεση. Στο Βέλγιο, στο Ισραήλ, στην Ολλανδία, στην Πολωνία, στην Τσεχία και στην Ελβετία, πάνω από ένα παιδί στα 12 εκτίθεται σε υψηλά επίπεδα μόλυνσης από εντομοκτόνα.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία