 |
|
|  Παρασκευή 27/5
22χρονη απο τις Σέρρες κατήγγειλε πως την βίαζε για χρόνια ο πατέρας της
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Kαταγγελία για βιασμό από τον πατέρα της νεαρή έκανε κοπέλα που κατοικεί στο νομό Σερρών. Η 22χρονη στην καταγγελία της στην αστυνομία περιγράφει με γλαφυρό τρόπο τα όσα έζησε στα χέρια του πατέρα της από πολύ μικρή ηλικία και πως ο ίδιος ξεκίνησε να ασελγεί πάνω της .
Η 22χρονη ανέφερε πως δεν έλαβε ποτέ αγάπη από την οικογένεια της και δεν ενδιαφέρθηκε κάνεις για την ίδια και το πώς μεγαλώνει. Όπως λέει σύμφωνα με το τοπικό DiktyoTv, ο πατέρας της την πλησίασε για πρώτη φορά με σκοπό όπως της έλεγε να της μάθει να μιλάει, να ανοίγεται και να γίνει πιο κοινωνική. Τον Αύγουστο του 2016, ήταν η πρώτη φορά που την άγγιξε πηγαίνοντας την σε ένα εγκαταλελειμμένο στρατόπεδο. Εκεί η κοπέλα καταθέτει πως έπιασε το χέρι της με σκοπό να της δείξει πώς να ικανοποιεί όπως της είπε τον εαυτό της, ενώ αμέσως μετά ακολούθησαν πολλές άλλες πράξεις.
Η κοπέλα στην κατάθεση της αναφέρει πως έχει την υποψία πως η μητέρα της είχε καταλάβει τα πάντα αλλά δεν έκανε το παραμικρό για να την βοηθήσει και να την σώσει από την κατάσταση την οποία ζούσε. Η ίδια μάλιστα καταγγέλλει πως ο πατέρας της ικανοποιούσε πλέον τις ορέξεις του είτε μέσα στο ίδιο τους το σπίτι είτε σε εξωτερικούς χώρους, απειλώντας την ίδια να μην μιλήσει καθόλου.
Το Σεπτέμβριο του 2016 μετά από ένα ταξίδι των γονιών της στα Σκόπια και μετά από ομηρικούς καυγάδες που λάμβαναν χώρα στο σπίτι, η μητέρα της έδιωξε τον πατέρα από το σπίτι λέγοντας του να πάρει μαζί του και την μεγάλη κόρη, εννοώντας πως έχει καταλάβει τι συμβαίνει μεταξύ τους. Η νεαρή κοπέλα άλλαξε σχολείο αφού άλλαξε και τόπο διαμονής μαζί με τον πατέρα της όπου επίσης υπέστη μπουλινγκ από τους συμμαθητές καθώς ήταν ένας κλειστός χαρακτήρας και δεν μιλούσε με κανένα.
Η διαβίωση με τον πατέρα της χαρακτηρίζεται από την νεαρή σήμερα κοπέλα ως βασανιστήριο καθώς καθημερινά της επέβαλε να κάνουν έρωτα και όποτε η ίδια αρνιόταν την χτυπούσε και την βίαζε. Η ίδια στην κατάθεση της αναφέρει πως ο πατέρας της έμπαινε στο δωμάτιο της όποτε ήθελε και προχωρούσε σε ασελγείς και βίαιες πράξεις πάνω της χωρίς καν να την ρωτάει, αν η ίδια δεν δεχόταν την σεξουαλική πράξη υπήρχε ένταση, ψυχολογικός πόλεμο, βρισιές και ξυλοδαρμός ενώ της έκοβε και το πενιχρό χαρτζιλίκι το οποίο της έδινε...
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
