 |
|
|  Πέμπτη 2/6
ΑΜΕΡΙΚΗ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ
Nέο αιματοκύλισμα με 5 νεκρούς, συμπεριλαμβανομένου του φερόμενου ως δράστη ,και πολλούς τραυματίες
AΠΕ-ΜΠΕ
Άνδρας οπλισμένος με τουφέκι και πιστόλι, ηλικίας μεταξύ 35 και 40 ετών, σκότωσε τέσσερις ανθρώπους και τραυμάτισε αρκετούς ακόμη μέσα στις εγκαταστάσεις νοσοκομείου στην Τάλσα, στην πολιτεία Οκλαχόμα, προτού αυτοκτονήσει, ανακοίνωσε η αστυνομία, διαβεβαιώνοντας ότι η ταχεία επέμβαση των ανδρών της συνέβαλε να αποτραπεί ο κίνδυνος να θρηνηθούν περισσότερα θύματα.
Αστυνομικοί έφθασαν στον χώρο του νοσοκομείου Σεντ Φράνσις τρία λεπτά αφού έλαβαν κλήση για πυρά και ακολούθησαν τον ήχο των εκπυρσοκροτήσεων ως τον δεύτερο όροφο του κτιρίου Νάταλι, διευκρίνισε ο υπαρχηγός της αστυνομίας στην Τάλσα, Έρικ Νταλγκλίς, μιλώντας σε δημοσιογράφους.
Εντόπισαν θύματα και τον ύποπτο πέντε λεπτά αργότερα, πρόσθεσε ο κ. Νταλγκλίς.
Ο τρόπος που αντιδρά η αμερικανική αστυνομία στα συμβάντα του είδους μπήκε στο μικροσκόπιο μετά το μακελειό σε σχολείο στην πόλη Ουβάλντε της πολιτείας Τέξας, όπου δεκαοκτάχρονος σκότωσε 19 μικρούς μαθητές και μικρές μαθήτριες και δύο δασκάλες προτού σκοτωθεί και ο ίδιος από πυρά ομάδας επέμβασης της συνοριοφυλακής, σχεδόν μία ώρα αφού άρχισε να εκτυλίσσεται η τραγωδία.
Ερωτηθείς από δημοσιογράφους αν οι αστυνομικοί έκαναν νέα εκπαίδευση, ή αν είχαν στο μυαλό τους τι συνέβη στην Ουβάλντε, ο κ. Νταλγκλίς περιορίστηκε να πει «νομίζω πως αυτό είναι ακόμα νωπό στα μυαλά των πάντων».
Η επίθεση στο ιατρικό κέντρο στην Τάλσα προστέθηκε στη σειρά των mass shootings -των επιθέσεων με τη χρήση πυροβόλων όπλων που έχουν τέσσερα ή περισσότερα θύματα, στην ορολογία των αμερικανικών υπηρεσιών επιβολής του νόμου- που σόκαραν τις ΗΠΑ και αναζωπύρωσαν τον δημόσιο διάλογο για τον έλεγχο της οπλοκατοχής. Δύο εβδομάδες πριν από τα γεγονότα στην Ουβάλντε, νεαρός λευκός ρατσιστής σκότωσε 10 ανθρώπους σε σούπερ μάρκετ στη συνοικία Μπάφαλο, όπου ζουν κυρίως Αφροαμερικανοί, στη Νέα Υόρκη.
Στην Τάλσα, η αστυνομία προσπαθεί ακόμη να εξακριβώσει την ταυτότητα του δράστη.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
