 |
|
|  Παρασκευή 3/6
37χρονη μητέρα,απο την Νικαράγουα, γέννησε στο... κύμα χωρίς ιατρική βοήθεια
Daily Mail,protothema.gr
Ένα υγιέστατο αγοράκι έφερε στον κόσμο μία 37χρονη μητέρα επιλέγοντας έναν αντισυμβατικό τρόπο. Η Γιόσι Πόικερτ,απο την Νικαράγουα, γέννησε στα κύματα , στον Ειρηνικό Ωκεανό, μόνη της χωρίς ιατρική βοήθεια.
Όπως αναφέρει η βρετανική εφημερίδα «Daily Mail», o σύζυγός της ήταν αυτός που την βοήθησε.
Τα σύνεργα που είχε μαζί του το ζευγάρι ήταν εκτός από πετσέτες κι ένα κόσκινο, με τη βοήθεια του οποίου ο σύζυγος έπιασε τον πλακούντα του μωρού.
Σε ανάρτησή της στο Instagram, η 37χρονη Γιόσι και ο σύντροφός της Μπένι Κορνέλιους υποστηρίζουν ότι η ελεύθερη γέννα έγινε στην παραλία Πλάγια Μαγιαγκουάλ της Νικαράγουα. Τα αγοράκι χαίρει άκρας υγείας και ζυγίζει 3,5 κιλά. Mε τα κύματα να πέφτουν στη πλάτη της, η Γιόζι υποστήριξε ότι αυτό την βοήθησε πολύ στη διάρκεια της γέννας. «Τα κύματα είχαν τον ίδιο ρυθμό με τις συσπάσεις που είχα, κι αυτό με έκανε να νιώθω πολύ καλά», είπε.
Εξηγώντας τους λόγους τους για τους οποίους αποφάσισε να πάρει αυτή την ριψοκίνδυνη απόφαση για να φέρει στον κόσμο το τέταρτο παιδί της, είπε πως «μου ήρθε αυτή η ιδέα, ήθελα να γεννήσω στον ωκεανό και επειδή οι συνθήκες ήταν κατάλληλες την ημέρα του τοκετού, το έκανα».
Όταν η Γιόσι ήξερε ότι ξεκινούσε ο τοκετός, τα άλλα τρία παιδιά της πήγαν να μείνουν με φίλους και ο σύντροφός της Μπένι την μετέφερε με το αυτοκίνητο στην παραλία έχοντας μαζί του τα απαραίτητα σύνεργα: πετσέτες, ένα κόσκινο για να πιάσει τον πλακούντα, γάζες και χαρτοπετσέτες.
«Αφού γεννήθηκε ο Μπόντι, τον τυλίξαμε με πετσέτες, κι εγώ μπήκα στη θάλασσα για να ξεπλυθώ. Μετά ντύθηκα, μαζέψαμε τα πάντα και επιστρέψαμε στο σπίτι, όπου και οι τρεις μας πήγαμε κατευθείαν στο κρεβάτι», αναφέρει η τρισευτυχισμένη μητέρα.
Η Γιόσι υποστηρίζει ότι ήθελε να γεννηθεί το μωρό της χωρίς ιατρική παρέμβαση καθώς, όπως τονίζει, οι γιατροί και οι μαίες αφαιρούν αυτό που μπορεί να κάνει το γυναικείο σώμα από μόνο του. «Ήθελα να μην ανησυχώ», όπως λέει. Η πρώτη της γέννα σε μαιευτήριο ήταν μία τραυματική εμπειρία. Το δεύτερο και το τρίτο μωρό της γεννήθηκαν στο σπίτι της οικογένειας με την βοήθεια μαίας. Την τέταρτη φορά, δεν είχε ραντεβού με γιατρούς ή μαίες επιλέγοντας να γεννήσει μόνη της, στη φύση, δίπλα στο κύμα...
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
