 |
|
|  Πέμπτη 12/2
----------------------------------------
ΟΗΕ
----------------------------------------
Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κατηγορεί Σουδανούς στρατιώτες για μαζικούς βιασμούς 221 γυναικών και κοριτσιών στο Νταρφούρ
----------------------------------------
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ.-(Ξένα Πρακτορεία)
Η μη κυβερνητική οργάνωση Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Human Rights Watch, HRW) κατηγόρησε σήμερα μέλη του στρατού του Σουδάν ότι βίασαν τουλάχιστον 221 γυναίκες και κορίτσια στην επαρχία Νταρφούρ περί τα τέλη του 2014, μετά την καταγγελίες του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών ότι οι κοινές προσπάθειες του να ερευνήσει τις καταγγελίες σε συνεργασία με την Αφρικανική Ένωση εμποδίστηκαν από τις αρχές στο Χαρτούμ.
Η ΜΚΟ, η οποία εδρεύει στη Νέα Υόρκη, ανέφερε ότι οι δεκάδες ομαδικοί βιασμοί διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια «οργανωμένων επιθέσεων» που διήρκησαν 3 ημέρες κι έκανε λόγο περί ενός ενδεχόμενου «εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας».
Η HRW δήλωσε ότι 15 επιζώντες, μια αυτόπτης μάρτυρας καθώς και 23 ακόμα πηγές τις οποίες χαρακτηρίζει αξιόπιστες της έδωσαν πληροφορίες σχετικά με τους βιασμούς που διαπράχθηκαν στην πόλή Ταμπίτ του Νταρφούρ μεταξύ της 30ής Οκτωβρίου και της 1ης Νοεμβρίου. Το Παρατηρητήριο ανέφερε ότι συγκέντρωσε τα ονόματα και άλλες πληροφορίες για 221 θύματα.
«Οι μαζικοί βιασμοί γυναικών και κοριτσιών στην περιοχή Ταμπίτ μπορεί να αποτελούν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας», τόνισε η οργάνωση.
Ένας εκπρόσωπος του σουδανικού στρατού, ο Αλσουάρμι Χάλιντ, απέρριψε τις κατηγορίες ως «απολύτως ψευδείς» και έκανε λόγο για μια προσπάθεια να ασκηθούν πιέσεις στο Σουδάν ώστε να επιτρέψει την παραμονή της δύναμης του ΟΗΕ και της ΑΕ, της UNAMID, στο Νταρφούρ.
«Όλες οι κατηγορίες για την περιοχή του Ταμπίτ γίνονται ως αντίδραση μετά το αίτημα της κυβέρνησης του Σουδάν να αποχωρήσει η UNAMID από τη χώρα», δήλωσε ο ίδιος στο Ρόιτερς. «Ορισμένοι οργανισμοί χρησιμοποιούν τις ψευδείς αυτές τις κατηγορίες προκειμένου να πιέσουν για να παραμείνει η UNAMID στο Νταρφούρ».
Ο ΟΗΕ έχει καταγγείλει ότι στο Νταρφούρ οι βιασμοί έχουν χρησιμοποιηθεί σαν πολεμικό όπλο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
