 |
|
|  Παρασκευή 17/6
Aτελείωτη η βία στις ΗΠΑ
Δύο νεκροί, ένας τραυματίας από πυρά μπροστά σε εκκλησία
AΠΕ-ΜΠΕ
Πυρά μπροστά σε εκκλησία στη Βεστέιβια Χιλς, στην πολιτεία Αλαμπάμα του αμερικανικού Νότου, στοίχισαν τη ζωή σε δύο ανθρώπους και τραυμάτισαν άλλον έναν, ανακοίνωσε η αστυνομία, διευκρινίζοντας ότι μέλη της συνέλαβαν έναν ύποπτο.
«Τρεις άνθρωποι στην επισκοπική εκκλησία του Αγίου Στεφάνου χτυπήθηκαν από σφαίρες», ανέφερε η αστυνομία μέσω Facebook.
Πρόσθεσε πως συνέλαβε και κρατεί έναν ύποπτο, διαβεβαιώνοντας ότι δεν υπάρχει «καμία περαιτέρω απειλή» για την πόλη.
Το επεισόδιο εκτυλίχθηκε μπροστά στην εκκλησία λίγο μετά τις 18:00 χθες Πέμπτη (τοπική ώρα· λίγο μετά τις 02:00 σήμερα Παρασκευή ώρα Ελλάδας), ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη «Boomers Potluck», γεύμα της κοινότητας όπου ο καθένας φέρνει ένα πιάτο, σύμφωνα με τον ιστότοπο της εκκλησίας.
Η αστυνομία διευκρίνισε πως ο δράστης έφθασε μόνος στην εκκλησία και άνοιξε πυρ. Από τους τρεις ανθρώπους που τραυμάτισαν οι σφαίρες του, δύο υπέκυψαν και ο τρίτος νοσηλεύεται σε νοσοκομείο.
Οι ΗΠΑ βιώνουν το τελευταίο διάστημα έξαρση των επιθέσεων με τη χρήση πυροβόλων όπλων, με χειρότερη από τις πρόσφατες αυτή που διέπραξε μαθητής λυκείου σε πρωτοβάθμιο σχολείο στην Ουβάλντε του Τέξας την 24η Μαΐου, όταν έχασαν τη ζωή τους 21 άνθρωποι, 2 δασκάλες και 19 παιδιά.
Από την αρχή της χρονιάς, έχουν σκοτωθεί από σφαίρες ήδη πάνω από 20.000 άνθρωποι στις ΗΠΑ, σύμφωνα με τον εξειδικευμένο ιστότοπο Gun Violence Archive, συμπεριλαμβανομένων των αυτοκτονιών με τη χρήση πυροβόλων όπλων.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
