 |
|
|  Παρασκευή Ωρα 8.30μμ
----------------------------------------
Αυστρία
----------------------------------------
Η αυστριακή οργάνωση «Ελληνική Βοήθεια» ξεκινά τη νέα αποστολή της για την Ελλάδα μεταφέροντας ιατροφαρμακευτικό υλικό
----------------------------------------
ΕΔΩ ΒΙΕΝΝΗ.-(Ανταπόκριση Δημήτρης Δημητρακούδης)
Τη νέα αποστολή της, μεταφοράς βοήθειας ιατροφαρμακευτικού υλικού στην Ελλάδα με ένα «καραβάνι» τριών μικρών φορτηγών αυτοκινήτων, ξεκινά μεθαύριο, Κυριακή, η αυστριακή οργάνωση «Ελληνική Βοήθεια», επικεφαλής της οποίας βρίσκεται ο καταγόμενος από το Σάλτσμπουργκ, Αυστριακός Ερβιν Στριούμφ.
Ο Ερβιν Στριούμφ ήταν ένας από τους τελευταίους διασωθέντες της τραγωδίας του «Norman Atlantic», τέλη του περασμένου Δεκεμβρίου, έχοντας παραμείνει για πάνω από 36 ώρες στο φλεγόμενο πλοίο, όπου το αυτοκίνητό του (μικρό φορτηγό), με το οποίο τις προηγούμενες ημέρες είχε μεταφέρει ανθρωπιστική βοήθεια στην Πάτρα, είχε γίνει παρανάλωμα του πυρός και είχε καταστραφεί ολοσχερώς.
Χάρη στις γενναιόδωρες προσφορές σε χρήματα, που συγκέντρωσε τις τελευταίες εβδομάδες, μπόρεσε πρόσφατα να αντικαταστήσει το αυτοκίνητο με νέο, και τώρα, μαζί με δύο άλλα, μίας γιατρού και ενός συνταξιούχου από τη Βιέννη, οι οποίοι είχαν συμμετάσχει και στην προηγούμενη αποστολή στην Ελλάδα αλλά επέβαιναν σε άλλο πλοίο, ξεκινούν εκ νέου την Κυριακή από τη Βενετία για την Ελλάδα.
Για πολλοστή φορά, το Νοσοκομείο Παίδων της Πάτρας θα είναι ο βασικός προορισμός της αποστολής ανθρωπιστικής βοήθειας της οργάνωσης «Ελληνική Βοήθεια», στο οποίο πρόκειται να παραδοθεί εξοπλισμός χειρουργείων, φαρμακευτικό υλικό, καθετήρες, σύριγγες, γάζες, παιδικές ενδυμασίες, παιδικές τροφές, όπως επίσης νοσοκομειακές κλίνες κ.ά.
Η «Ελληνική Βοήθεια» αποτελεί ιδιωτική οργάνωση ανθρωπιστικής βοήθειας που ιδρύθηκε στην αυστριακή κωμόπολη Ζέεκιρχεν- στο ομόσπονδο κρατίδιο του Σάλτσμπουργκ -από τον Ερβιν Στριούμφ, ο οποίος και οργάνωσε την πρώτη αποστολή βοήθειας τον Ιανουάριο του 2013, έχοντας μεταφέρει, στο μεταξύ χρονικό διάστημα και στο πλαίσιο σχεδόν 30 αποστολών, δεκάδες τόνους ιατροφαρμακευτικού υλικού.
Όπως είχε γράψει παλαιότερα η αυστριακή εφημερίδα «Ντι Πρέσε», μετά το «σοκ» από την είδηση για την κατάσταση έκτακτης ανάγκης στην οποία βρισκόταν τότε το ελληνικό κρατικό νοσοκομείο «Ελπίς», ο Αυστριακός Ερβιν Στριούμπφ οργάνωσε την πρώτη μεταφορά φαρμάκων στην Ελλάδα.
Από τότε εφοδιάζει με ιατροφαρμακευτικό υλικό που συλλέγει στην Αυστρία από δωρεές, μια σειρά ελληνικών νοσοκομείων αλλά και κοινωνικών κέντρων, σε συνεργασία με τους «Γιατρούς του κόσμου» και τα ελληνικά «Παιδικά Χωριά SOS», δεχόμενος χρήματα μόνο για την κάλυψη των εξόδων μεταφοράς, όπως επίσης και για την αγορά πετρελαίου θέρμανσης που αγοράζει στην Ελλάδα και το διαθέτει σε οικογένειες που αδυνατούν να το προμηθευτούν.
Σε δηλώσεις του στην «Ντι Πρέσε», ο Ερβιν Στριούμφ είχε κάνει τότε λόγο για αδιανόητες καταστάσεις σε κρατικά νοσοκομεία με πολλές ελλείψεις, με το κύριο πρόβλημα για τον ίδιο, όπως είχε πει, να είναι οι πολλοί ανασφάλιστοι άνθρωποι στη χώρα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
