 |
|
|  Δευτέρα 4/7
Τζιμ Κράμερ
Ο εκατομμυριούχος που επενδύει 100 δολάρια το μήνα από τα 20 του – Τι συμβουλεύει τους νέους
newmoney.gr,protothema.gr
Ο Τζιμ Κράμερ, ο εκατομμυριούχος παρουσιαστής του «Mad Money» και «Investing Club» από το CNBC, υποστηρίζει πως οι νέοι στα 20 τους δεν έχουν καμία δικαιολογία ώστε να μην επενδύουν χρήματα, ακόμη και αν πιστεύουν ότι δεν βγάζουν αρκετά.
«Παραπονιούνται συνεχώς, ότι δεν έχουν χρήματα. Δεν τους περισσεύουν», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Κράμερ. «Το ακούω διαρκώς, από άτομα 20 ετών», προσθέτει. Αυτό που χρειάζεται είναι «πειθαρχία» προκειμένου οι νέοι να ακολουθούν ένα επενδυτικό σχέδιο και όχι περισσότερα χρήματα, τονίζει ο Κράμερ.
Και μιλάει εκ πείρας. Για περίπου εννέα μήνες όταν ήταν 20, ο Κράμερ έμενε στο αυτοκίνητό του. Παρά τις δυσκολίες, κατάφερε να επενδύει 100 δολάρια το μήνα. Με τον καιρό, η συγκεκριμένη συνήθεια τον έχρισε εκατομμυριούχο.
Πιο συγκεκριμένα, στα τέλη της δεκαετίας του 1970, ο Κράμερ ήταν ρεπόρτερ στο Λος Άντζελες και έβγαζε πολύ λίγα χρήματα. Όταν κάποια στιγμή, βρισκόταν εκτός πόλης για δουλειά, άγνωστοι διέρρηξαν το σπίτι του. Του πήραν ό,τι είχε. Κατάφεραν μάλιστα, να του αποσπάσουν και όσα χρήματα είχε στον τραπεζικό του λογαριασμό.
Δεν είχε χρήματα να πληρώσει το ενοίκιό του και έτσι, κατέληξε να μένει στο αυτοκίνητό του. Ωστόσο, ακόμη και τότε δεν σταμάτησε να επενδύει όσα χρήματα είχε. Καθώς τα οικονομικά του έγιναν πιο σταθερά, αύξησε τις επενδύσεις του. Μέχρι τα 45 του είχε καταφέρει να συγκεντρώσει 1,5 εκατομμύριο δολάρια.
Για το λόγο αυτό, ο Κράμερ συνιστά στους νέους να διατηρούν ένα συγκεκριμένο ποσοστό από αυτά που κερδίζουν για επενδύσεις. Το πιο σημαντικό είναι να αποκτήσουν τη συγκεκριμένη συνήθεια. Χρηματοοικονομικοί σύμβουλοι συνιστούν, τα άτομα να αποταμιεύουν περίπου το 10% των κερδών τους, όμως, ο Κράμερ υποστηρίζει πως μπορείτε να ξεκινήσετε ακόμη και με μικρότερα ποσά αν χρειαστεί.
Οι επενδύσεις στο χρηματιστήριο είναι ένα καλό μακροπρόθεσμο στοίχημα, είτε μέσω μεμονωμένων μετοχών, κεφαλαίων δεικτών ή αμοιβαίων κεφαλαίων. «Με την πάροδο του χρόνου, οι μετοχές έχουν αποδειχθεί ότι είναι απίστευτο πλεονέκτημα», αναφέρει μιλώντας στο CNBC.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
