 |
|
|  Τρίτη 12/7
Αυστηρή κριτική και δυσμενή σχόλια για τον χλιδάτο γάμο του Γερμανού υπoυργού Οικονομικών,Κρίστιαν Λίντνερ
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Έντονες αντιδράσεις και δυσμενή σχόλια έχει προκαλέσει ο γάμος του υπουργού Οικονομικών, Κρίστιαν Λίντνερ και της πολιτικής ρεπόρτερ της τηλεόρασης της WELT, Φράνκα Λέφελντ, λόγω κυρίως των πολυτελών επιλογών του ζευγαριού εν μέσω πολέμου, ενεργειακής και οικονομικής κρίσης.
Οι «Κριστιάνκα», όπως αναφέρεται στο ζευγάρι ο γερμανικός Τύπος, τέλεσαν σε στενό κύκλο τον πολιτικό τους γάμο την περασμένη Πέμπτη στο Μουσείο του «νησιού των πλουσίων», Ζιλτ, στη Βόρεια Θάλασσα, ακριβώς τέσσερα χρόνια μετά τη γνωριμία τους. Ακολούθησε το Σάββατο η θρησκευτική τελετή στην ευαγγελική εκκλησία του Αγίου Σεβερίνου, επίσης στο Ζιλτ. Μεταξύ των υψηλών προσκεκλημένων ήταν ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς και ο αρχηγός του CDU Φρίντριχ Μερτς, ο οποίος μάλιστα έγινε επίσης στόχος σχολίων, καθώς έφθασε στο νησί πιλοτάροντας το ιδιωτικό του αεροσκάφος. Από τον κόσμο των επιχειρήσεων, στον γάμο παρέστη ο επικεφαλής του Ομίλου της Volkswagen Χέρμπερτ Ντις.
Ειδική μνεία γίνεται από τα ΜΜΕ και στα σύνολα που φόρεσε η κυρία Λέφελντ στις δύο τελετές, συνολικής αξίας 13.000 ευρώ.
«Σε τόσο δύσκολους καιρούς ένα όργιο νεοπλουτισμού», σχολιάζει το περιοδικό Stern, ενώ η Nordkurier γράφει «Ο παρακμιακός γάμος του Κρίστιαν Λίντνερ - τον λογαριασμό, παρακαλώ». Ο καθηγητής Ηθικής, Ματίας Βιρτ, περιγράφει στην Kölner Stadt-Anzeiger τον γάμο ως μια «ελάχιστα κοινωνικά και ηθικά ευαίσθητη εκδήλωση ενός υπουργού ο οποίος θέλει τώρα να περικόψει τα επιδόματα των μακροχρόνια ανέργων». Στο Twitter πολλοί χρήστες παραλλήλιζαν την συμπεριφορά του Κρίστιαν Λίντνερ με αυτήν του απερχόμενου βρετανού πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
