 |
|
|  Παρασκευή 12/8
Aπόπειρα αναχαίτισης πολιτικού αεροσκάφους πάνω από την Αργολίδα
argolida24.gr,zougla.gr
Θρίλερ διαδραματίστηκε το απόγευμα της Τετάρτης στους ελληνικούς αιθέρες πάνω από την περιοχή του Άργους, όταν δόθηκε από το αεροπορικό στρατηγείο του ΝΑΤΟ στην Ισπανία (CAOC Torrejón) κωδικός Renegade, για αναχαίτηση πολιτικού αεροσκάφους, που δεν απαντούσε στις κλήσεις και δεν μιλούσε στον ασύρματο.
Είχε γίνει ήδη πολλές φορές προσπάθεια επαφής με το αεροσκάφος αλλά δεν είχαν πάρει καμία απάντηση από τον ασύρματο, κάτι που ήταν ιδιαίτερα ανησυχητικό.
Άμεσα δόθηκε η εντολή στην Ελλάδα να απογειώσει μαχητικά αεροσκάφη για να ξεκινήσει η διαδικασία αναγνώρισης και οπτικής επαφής με το πιλοτήριο του αεροσκάφους. Επρόκειτο για αεροσκάφος Airbuss A321 με 145 επιβάτες το οποίο είχε απογειωθεί από τη Μαδρίτη με προορισμό τη Βηρυτό.
Άμεσα απογειώθηκαν από την 115 Πτέρυγα Μάχης στη Σούδα δυο μαχητικά F-16 τα οποία βρίσκονταν σε ετοιμότητα και προσέγγισαν το πολιτικό αεροσκάφος περίπου πάνω από την Αργολίδα.
Η διαδικασία της αναχαίτισης ενός πολιτικού αεροσκάφους περιλαμβάνει οπτική αναγνώριση, ανάκτηση επαφής και επικοινωνίας και καθοδήγηση και συνοδεία είτε στην αρχική προβλεπόμενη πορεία, είτε εκτός απαγορευμένης περιοχής – εναερίου χώρου, είτε στο αεροδρόμιο προσγείωσης.
Τα δυο ελληνικά μαχητικά συνάντησαν το ύποπτο αεροσκάφος περίπου γύρω στις 7 και μισή το απόγευμα της Τετάρτης 10 Αυγούστου. Εκεί κατάφεραν να αποκαταστήσουν επαφή με τον πιλότο και να διαπιστώσουν ότι δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Μάλλον είχε ξεχάσει να γυρίσει τα όργανα στη σωστή συχνότητα κι έτσι δεν απαντούσε σε καμία από τις κλήσεις.
Το περιστατικό έγινε αντιληπτό από κατοίκους της περιοχής του Άργους, οι οποίοι σύμφωνα με δημοσιεύματα ειδοποίησαν την πυροσβεστική ότι άκουσαν κάτι περίεργους ήχους σαν εκρήξεις.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
