 |
|
|  Τετάρτη 24/8
Ευρωπαϊκή Ένωση
Σχεδόν τα δύο τρίτα της Ευρώπης αντιμέτωπα με την ξηρασία ή με κίνδυνο ξηρασίας
AΠΕ-ΜΠΕ
Σχεδόν τα δύο τρίτα της ευρωπαϊκής επικράτειας βρίσκονται σε κατάσταση συναγερμού για ξηρασία ή έχουν εκδώσει προειδοποιήσεις εξαιτίας κυμάτων καύσωνα και χαμηλής βροχόπτωσης, με αποτέλεσμα να έχουν περιοριστεί η ναυσιπλοΐα στα ποτάμια και τις λίμνες, η παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος και οι αποδόσεις ορισμένων καλλιεργειών, ανακοίνωσε την Τρίτη μια υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στην έκθεση για τον Αύγουστο του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για την Ξηρασία (EDO), το οποίο επιβλέπει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αναφέρεται πως 47% της Ευρώπης βρίσκεται σε συνθήκες προειδοποίησης για ξηρασία, με πολύ χαμηλή υγρασία του εδάφους, και 17% σε κατάσταση συναγερμού, στην οποία η βλάστηση καταστρέφεται.
«Η σοβαρή ξηρασία πλήττει από την αρχή του έτους πολλές περιφέρειες της Ευρώπης και επεκτείνεται περαιτέρω και επιδεινώνεται από τις αρχές Αυγούστου», αναφέρεται στην έκθεση.
Οι σοδειές του καλοκαιριού επλήγησαν, με τις αποδόσεις του 2022 για τον αραβόσιτο να αναμένεται να είναι κατά 16% χαμηλότερες από το μέσο όρο των πέντε προηγουμένων ετών, ενώ οι αποδόσεις της σόγιας και του ηλίανθου αναμένεται να μειωθούν κατά 15% και 12% αντιστοίχως.
Η παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας έχει πληγεί επίσης, με περαιτέρω αντίκτυπο στους παραγωγούς ενέργειας εξαιτίας έλλειψης υδάτων για την τροφοδότηση συστημάτων ψύξης.
Η χαμηλή στάθμη των υδάτων εμποδίζει τη ναυσιπλοΐα στα ποτάμια και τις λίμνες, όπως κατά μήκος του Ρήνου, και τα μειωμένα φορτία των πλοίων επηρεάζουν τη μεταφορά άνθρακα και πετρελαίου.
Το EDO αναφέρει πως στα μέσα Αυγούστου βροχοπτώσεις ανακούφισαν κάπως την κατάσταση, όμως σε μερικές περιπτώσεις ήρθαν με τη μορφή καταιγίδων οι οποίες προκάλεσαν περαιτέρω ζημιές.
Ο δείκτης ξηρασίας του παρατηρητηρίου προκύπτει από μετρήσεις των βροχοπτώσεων, της υγρασίας του εδάφους και του κλάσματος της ηλιακής ακτινοβολίας που απορροφάται από τα φυτά για τη φωτοσύνθεση.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
