 |
|
|  Τετάρτη 24/8
Oμογένεια-Νίκος Τριμμάτης
Ο εκατομμυριούχος τής Βρετανίας που τώρα ξεκινάει συνεργασία
και με τον Άρη στη Θεσσαλονίκη
protothema.gr
Με καταγωγή από τη Θεσσαλονίκη, ο επιχειρηματίας που δραστηριοποιείται
στο χώρο του real estate στην Μ. Βρετανία είναι πρόεδρος της Concept
Business Group (CBG), ιδιωτικής εταιρείας επενδύσεων και διαχείρισης
ακινήτων ,που στο ενεργητικό της έχει καταγράψει συμφωνίες άνω των 2
δισ. λιρών τα τελευταία 15 χρόνια. Μάλιστα η ανάπτυξη και πώληση των
πολυτελών οικιστικών και εμπορικών συγκροτημάτων βρίσκονται στις πιο
ακριβές συνοικίες του Λονδίνου, κυρίως σε Mayfair, Knightsbridge,
Swiss Cottage και Belgravia. Από τα κορυφαία έργα της CBG αποτελεί το
συγκρότημα των 100 διαμερισμάτων στην περιοχή των παλαιών Βασιλικών
Ναυπηγείων «Kings Henrys Dock» στο Δυτικό Λονδίνο, όπου τέθηκε υπό
ανάπλαση ολόκληρη η περιοχή προσελκύοντας πλούσιους επενδυτές από
Xονγκ Kονγκ, Σιγκαπούρη, Mέση Aνατολή και απολαμβάνοντας υψηλές
υπεραξίες, όπως και το σχέδιο κατασκευής ξενοδοχείου και εμπορικού
κέντρου στο αεροδρόμιο Xίθροου.
Μετά από 30 χρόνια επιχειρηματικής δραστηριότητας στο Λονδίνο,ο Νίκος
Τριμμάτης εδώ και λίγα χρόνια έχει αποφασίσει να επενδύσει και στην
Ελλάδα.
Η αρχή έγινε με την υλοποίηση ενος διπλού project τουριστικής και
οικιστικής ανάπτυξης στο Πευκοχώρι Χαλκιδικής κόστους 3 εκατομμυρίων
ευρώ και αφορά την κατασκευή 12 πολυτελών κατοικιών με πισίνα, οι
οποίες είναι προς πώληση. Επίσης ο 47χρονος επιχειρηματίας, στις αρχές
του 2019 είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον για την εξαγορά του Πόρτο Καρράς
από τον όμιλο του Κωνσταντίνου Στέγγου κάτι το οποίο δεν έγινε μιας
και το εμβληματικό τουριστικό συγκρότημα της Βόρειας Ελλάδας κατέληξε
στα χέρια του κ. Ιβάν Σαββίδη.
Πλέον ο κ. Τριμμάτης επενδύει και στο ποδόσφαιρο με στόχο να οδηγήσει
τον ΑΡΗ στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, ενώ στα πλάνα του βρίσκεται
και η κατασκευή του νέου γηπέδου της κιτρινόμαυρης ΠΑΕ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
