 |
|
|  Σάββατο 21/2
----------------------------------------
ΗΠΑ
----------------------------------------
Δικαστήριο απαγόρευσε την κράτηση των μητέρων και των ανήλικων παιδιών τους που ζητούν άσυλο στη χώρα
----------------------------------------
ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ.-(Ξένα Πρακτορεία)
Αμερικανός δικαστής ζήτησε σήμερα από την κυβέρνηση του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα να σταματήσει προσωρινά να κρατά μητέρες και τα παιδιά τους που ζητούν άσυλο στις ΗΠΑ, μια πρακτική που ξεκίνησε το προηγούμενο καλοκαίρι σε μια προσπάθεια να περιοριστεί η εισροή παράτυπων μεταναστών από την Κεντρική Αμερική.
Το ομοσπονδιακό δικαστήριο της πόλης της Ουάσινγκτον εκτίμησε ότι οι μητέρες και τα ανήλικα παιδιά τους που φτάνουν στις ΗΠΑ από την Ονδούρα, τη Γουατεμάλα και το Σαλβαδόρ «για να γλιτώσουν από τη βία» δικαιολογημένα φοβούνται για τη ζωή τους και μπορούν να ελπίζουν ότι θα λάβουν άσυλο.
Όμως από το καλοκαίρι η κυβέρνηση Ομπάμα, που είναι αντιμέτωπη με μια μεγάλη εισροή αιτούντων άσυλο, αποφάσισε να τους θέτει υπό προσωρινή κράτηση, αντί να τους αφήνει ελεύθερους έως ότου εξεταστεί το αίτημά τους, όπως έκανε μέχρι τότε.
Οι ενάγοντες, τους οποίους εκπροσωπούσε η ισχυρή Αμερικανική Ένωση για τις Πολιτικές Ελευθερίες (ACLU), είχαν όλοι περάσει τα σύνορα πέρυσι αναζητώντας καταφύγιο στις ΗΠΑ.
Όμως αφού τους συνέλαβαν οι υπηρεσίες μετανάστευσης, τους έθεσαν υπό προσωρινή κράτηση με στόχο, όπως εξήγησε ο δικαστής Τζέιμς Μπόουσμεργκ στην απόφασή του, «να στείλουν ένα μήνυμα σε άλλους επίδοξους μετανάστες ότι δεν είναι καλοδεχούμενοι».
Ο δικαστής εκτίμησε ότι η κυβέρνηση «παρουσίασε πολύ λίγες αποδείξεις ότι η πολιτική κράτησης (που ακολουθεί) εκπληρώνει τον στόχο της, ότι δηλαδή να αποθαρρύνει τους επίδοξους μετανάστες από την Κεντρική Αμερική».
Η Τζούντι Ραμπίνοβιτς, αναπληρώτρια διευθύντρια του Προγράμματος για τα Δικαιώματα των Μεταναστών της ACLU, δήλωσε ότι η απόφαση του δικαστηρίου «ξεκαθάρισε ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να στερεί τις ελευθερίες των προσώπων απλώς για να στέλνει ένα μήνυμα σε άλλους».
«Η απόφαση σημαίνει ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να συνεχίσει να φυλακίζει οικογένειες χωρίς να προσδιορίζει ξεχωριστά για κάθε υπόθεση ότι αποτελούν απειλή ή ότι υπάρχει κίνδυνος να διαφύγουν γεγονός που απαιτεί την κράτησή τους», πρόσθεσε.
Το θέμα των παράτυπων μεταναστών είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στις ΗΠΑ.
Το καλοκαίρι υπήρξε μαζική εισροή μεταναστών από την Κεντρική Αμερική στα σύνορα της χώρας με το Μεξικό, πολλοί εκ των οποίων ήταν παιδιά.
Εξάλλου τη Δεύτερα ένας ομοσπονδιακός δικαστής στο Μπράουνβιλ του Τέξας μπλόκαρε προσωρινά το διάταγμα του Ομπάμα με το οποίο προστατεύονται από την απέλαση εκατομμύρια μετανάστες που βρίσκονται παράτυπα στις ΗΠΑ, παρέχοντας υποστήριξη σε 26 πολιτείες που ισχυρίζονται ότι ο Αμερικανός πρόεδρος υπερέβη τις εξουσίες του με την απόφαση αυτή.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
