 |
|
|  Παρασκευή 9/9
ΥΓΕΙΑ
Η ευλογιά των πιθήκων μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλίτιδα και επιληπτικές κρίσεις
AΠΕ-ΜΠΕ
Η ευλογιά των πιθήκων μπορεί μερικές φορές να οδηγήσει σε νευρολογικές ή ψυχιατρικές επιπλοκές όπως εγκεφαλίτιδα (φλεγμονή του εγκεφάλου), σύγχυση και επιληπτικές κρίσεις, σύμφωνα με μια νέα βρετανική μελέτη.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημιακού Κολλεγίου του Λονδίνου (UCL) και του Βασιλικού Κολλεγίου (King's), με επικεφαλής τον δρα Τζόναθαν Ρότζερς του Ινστιτούτου Ψυχικής Υγείας του Τμήματος Ψυχιατρικής του UCL, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό "eClinicalMedicine", προχώρησαν σε συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση όλων των έως τώρα επιστημονικών ερευνών (συνολικά 19) και δεδομένων σχετικά με την ευλογιά των πιθήκων μέχρι τον Μάιο του 2022, που αφορούσαν συνολικά 1.502 άτομα από διάφορες χώρες (ΗΠΑ, Βρετανία, Νιγηρία, Κονγκό κ.α.).
Πέρα από σχετικά συνήθη συμπτώματα όπως οι μυικοί πόνοι (τουλάχιστον στο 50% των ασθενών), η κόπωση, οι πονοκέφαλοι, το άγχος και η κατάθλιψη, διαπιστώθηκε ότι το 2% έως 3% των ασθενών εμφανίζουν πιο σοβαρές νευρολογικές επιπλοκές. Η ανάλυση εκτιμά ότι το 2,7% των ασθενών με ευλογιά των πιθήκων εμφανίζει τουλάχιστον μια επιληπτική κρίση, το 2,4% σύγχυση και το 2% εγκεφαλίτιδα.
Οι ερευνητές τόνισαν την ανάγκη να μελετηθεί περαιτέρω πόσο και πώς η ευλογιά των πιθήκων μπορεί να επηρεάσει τον εγκέφαλο. Πέραν αυτού, ανέφεραν ότι η νόσος μπορεί να επιφέρει μεγαλύτερα ποσοστά προβλημάτων ψυχικής υγείας σε σχέση με άλλες λοιμώδεις ασθένειες λόγω της παρουσίας σοβαρών εξανθημάτων και πιθανώς του συνοδευτικού κοινωνικού στίγματος (με δεδομένο ότι η μετάδοση γίνεται κυρίως με σεξουαλική επαφή).
"Βρήκαμε ότι σοβαρές νευρολογικές επιπλοκές όπως εγκεφαλίτιδα και επιληπτικές κρίσεις, αν και σπάνιες, έχουν εμφανιστεί σε αρκετά περιστατικά ευλογιάς των πιθήκων,έτσι ώστε να δικαιολογούν ανησυχία, συνεπώς η μελέτη μας αναδεικνύει την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα του ζητήματος. Υπάρχουν επίσης αρκετές ενδείξεις ότι συναισθηματικές διαταραχές όπως η κατάθλιψη και το άγχος είναι σχετικά συχνές στους ανθρώπους με ευλογιά των πιθήκων", δήλωσε ο δρ Ρότζερς.
Δεν υπάρχουν πάντως διαθέσιμα πιο πρόσφατα στοιχεία (μετά τον φετινό Μάιο) που να δείχνουν πόσο συχνές είναι αυτές οι επιπλοκές στη διάρκεια της τρέχουσας διεθνούς έξαρσης της ευλογιάς των πιθήκων. Επίσης δεν είναι ακόμη σαφές πόσο διαρκούν οι νευρολογικές επιπλοκές και κατά πόσο μπορούν να διαρκέσουν για καιρό μετά την οξεία φάση της νόσου. Ακόμη, η μελέτη αφορούσε ασθενείς που οι περισσότεροι είχαν νοσηλευθεί, συνεπώς δεν είναι βέβαιο οι νευρολογικές επιπλοκές έχουν ανάλογη συχνότητα 2-3% και στα πιο ήπια περιστατικά.
Η ευλογιά των πιθήκων προκαλεί πρωτίστως εξανθήματα στο δέρμα και πυρετό. Μπορεί να αποβεί θανατηφόρα, αλλά κατά την τωρινή έξαρση της σε Ευρώπη και ΗΠΑ τα περιστατικά είναι συνήθως ήπια και το ποσοστό των θανάτων είναι αρκετά κάτω από ένας θάνατος ανά 1.000 επιβεβαιωμένα κρούσματα. Μολονότι η ευλογιά των πιθήκων είναι ενδημική στην Κεντρική και στη Δυτική Αφρική εδώ και δεκαετίες, φέτος είναι η πρώτη χρονιά που ο ιός που την την προκαλεί, έχει εξαπλωθεί παγκοσμίως.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
