 |
|
|  Σάββατο 10/9
ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ-ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΟΥΣ ΘΝΗΤΟΥΣ
Απο τον πλούτο που συσσώρευσαν οι αποικιοκράτες,μόνο τα κοσμήματα τής Ελισάβετ υπολογίζεται οτι ειναι αξίας 3 δισ.λιρών...
iefimerida.gr
Η βασίλισσα Ελισάβετ Β' είχε συγκεντρώσει στη διάρκεια της 70ετούς βασιλείας της μια προσωπική περιουσία την οποία οι «Sunday Times» υπολογίζουν σε 370 εκατ. στερλίνες.
Ενα μέρος της περιουσίας της βασίλισσας Ελισάβετ είναι γνωστό και το διαχειρίζεται η κυβέρνηση, όμως ένα άλλο είναι ιδιωτικό.
Η βασίλισσα Ελισάβετ, που έφυγε την Πέμπτη από τη ζωή, διήγε βασιλικό βίο, για τον οποίο πλήρωναν οι Βρετανοί φορολογούμενοι, και απολάμβανε επίσης τα έσοδα από μια γιγάντια ιδιωτική περιουσία, οι λεπτομέρειες της οποίας δεν είναι πλήρως γνωστές.
Οι δαπάνες, που συνδέονται με τις επίσημες δραστηριότητες εκπροσώπησης της βασίλισσας ή μελών της οικογένειάς της, καλύπτονται από μια ετήσια χορηγία («sovereign grant») του υπουργείου Οικονομικών, που για το 2021-2022 έφθασε τα 86 εκατ. λίρες (99 εκατ. ευρώ), ενώ περιλαμβάνει ένα ποσό που χορηγήθηκε για δέκα χρόνια για την ανακαίνιση των ανακτόρων του Μπάκιγχαμ (34 εκατ. στερλίνες).
Χωρίς να υπολογισθεί το επιπλέον ποσό, η χορηγία αυτή αντιστοιχεί στο 15% των εσόδων από την περιουσία του βρετανικού στέμματος («The crown estate»), η οποία περιλαμβάνει μεταξύ άλλων εκτάσεις γης, άλλα ακίνητα, άδειες για αιολικά πάρκα, και της οποίας τα έσοδα αποδίδονται στο υπουργείο Οικονομικών, βάσει ενός νόμου του 1760.
Η βασιλική χορηγία χρησιμεύει κυρίως για να αμείβονται οι περισσότεροι από 500 εργαζόμενοι των Ουίνδσορ.
Ως ιδιωτικό πορτοφόλι («privy purse») χαρακτηρίζονται τα ιδιωτικά έσοδα της βασίλισσας. Προέρχονται από τις εισπράξεις, ύψους περίπου 650 εκατ. λιρών, από ενεργητικά (εκτάσεις γης, χρηματοοικονομικοί τίτλοι…) τού Δουκάτου του Λάνκαστερ, το οποίο από το Μεσαίωνα αποτελεί ιδιοκτησία του βασιλικού οίκου. Περιλαμβάνει περίπου 315 πολυτελή ακίνητα, κατοικίες και εμπορικές ιδιοκτησίες, καθώς και δεκάδες χιλιάδες στρέμματα αγροτικής γης.
Τα έσοδα απ' αυτή την κολοσσιαία περιουσία ανήλθαν το τελευταίο οικονομικό έτος σε περίπου 24 εκατ. στερλίνες, ποσό που η βασίλισσα μοιράζει εν μέρει στους συγγενείς της. Αυτά τα ιδιωτικά έσοδα φορολογούνται, εφόσον δεν χρησιμοποιούνται για επίσημα καθήκοντα.
«Η βασίλισσα χρησιμοποιεί αυτά τα χρήματα για τα έξοδα συντήρησης των ιδιοκτησιών της, του Μπαλμόραλ και του Σάντριγχαμ, δύο πολύ δαπανηρών ιδιωτικών κατοικιών», των οποίων είναι όμως ιδιοκτήτρια, λέει ο Ντέιβιντ Μακλιούρ, συγγραφέας ενός βιβλίου για τα οικονομικά του Στέμματος («The Queen's True worth»).
«Χρησιμοποιεί επίσης τα χρήματα αυτά για να επιδοτήσει άλλα μέλη της βασιλικής οικογένειας, τα οποία δεν λαμβάνουν δημόσιο χρήμα» συνεχίζει, ερωτηθείς από το Γαλλικό Πρακτορείο.
Μολονότι ένα μέρος των χρημάτων αναδιανέμεται στα παιδιά της, ο Άντριου, ο οποίος έχει περιπέσει σε δυσμένεια εξαιτίας των σχέσεών του με τον χρηματιστή Τζέφρι Επστάιν, σε βάρος του οποίου είχαν απαγγελθεί κατηγορίες για σεξουαλικά εγκλήματα και παιδεραστία, δεν πρόκειται να λαμβάνει πλέον από τα χρήματα αυτά, καθώς έχει αποκλειστεί από τη μοναρχία.
Ο πύργος Μπαλμόραλ εκτιμάται στα 100.000.000 λίρες περίπου και η εξοχική έπαυλή της στο Σάντριγχαμ στα 50.000.000. Ορισμένα στοιχεία της βασιλικής συλλογής ανήκουν επίσης ιδιωτικά στη βασίλισσα, όπως μια συλλογή γραμματοσήμων, την οποία είχε αρχίσει ο βασιλιάς Γεώργιος Ε'.
Η βασίλισσα Ελισάβετ είχε επίσης ένα γνωστό πάθος για τα άλογα και ο προσωπικός σταύλος της τής έχει αποφέρει στη διάρκεια των ετών περισσότερες από επτά εκατομμύρια στερλίνες, σύμφωνα με τον ιππικό ιστότοπο myracing.com.
Τα περίφημα κοσμήματα του Στέμματος, η αξία των οποίων υπολογίζεται σε περίπου 3 δισ. λίρες, ανήκουν συμβολικά στη βασίλισσα, αλλά μεταβιβάζονται αυτομάτως στον επόμενο μονάρχη.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
