 |
|
|  Δευτέρα 19/9
Αδιανόητο περιστατικό στην Λέσβο
Μπούκαρε στο κατάστημα τού αδερφού του με ΙΧ γεμάτο φιάλες υγραερίου, έβαλε φωτιά και κάηκε ζωντανός...
stonisi,protothema.gr
Σε εμπρησμό, που πιθανότατα προκάλεσε ο ίδιος, οφείλεται ο θάνατος 71χρονου στη Λέσβο.
Ειδικότερα, τα ξημερώματα της Δευτέρας, ο άνδρας εισέβαλε με αυτοκίνητο στο κατάστημα του αδελφού του και έβαλε φωτιά, ενώ νωρίτερα είχε βάλει φωτιά και στο σπίτι του.
Τα τραγικά και απίστευτα γεγονότα εξελίχθηκαν όταν ο δράστης έβαλε αρχικά φωτιά στο σπίτι και στο αυτοκίνητο του αδελφού του.
Στη συνέχεια μπήκε στο αυτοκίνητό του, που ήταν γεμάτο με φιάλες υγραερίου, εισέβαλε στο κατάστημα ρούχων που διατηρούσε ο αδελφός του στην ίδια περιοχή και έβαλε φωτιά.
Στην περιοχή έφτασαν ισχυρές δυνάμεις της Πυροσβεστικής προκειμένου να ελέγξουν και να σβήσουν το συντομότερο δυνατό τη φωτιά. Εκεί οι πυροσβέστες εντόπισαν νεκρό τον 71χρονο, ενώ από την πυρκαγιά καταστράφηκε ολοσχερώς το κατάστημα και το αυτοκίνητο και υπέστη ζημιές και το σπίτι όπου ξεκίνησε η φωτιά.
Εμφανώς σοκαρισμένος ο ιδιοκτήτης του καταστήματος και του σπιτιού, ο Άγγελος Κρικλάνης μίλησε για μια απίστευτη κατάσταση την οποία με δυσκολία περιγράφει.
«Δεν μπορώ να πιστέψω αυτό που συνέβη. Ο αδελφός μου είχε γενικά μια προβληματική συμπεριφορά απέναντί μου και απέναντι γενικά στην κοινωνία. Θα έπρεπε από χρόνια να βρίσκεται φυλακή. Τον συντηρούσα σε όλη μας τη ζωή. Το τελευταίο διάστημα υπήρχαν αρκετά ζητήματα σοβαρά. Έβαλε φωτιά στο σπίτι και στο μαγαζί μου με ρούχα και είδη δώρων. Ευτυχώς πρόλαβα και βγήκα έξω, είναι απίστευτα όλα αυτά».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
