 |
|
|  Πέμπτη 22/9
Βόλος- Την αγαπάει παθολογικά, αλλά ήθελε να της... κάψει το σπίτι!!!
magnesianews.gr ,zougla.gr
H παθολογική αγάπη ενός 37χρονου άνδρα για την πρώην σύντροφο και αρραβωνιαστικιά του, μέσα από μια θυελλώδη σχέση με απειλές, φόβο και λιποθυμίες, ζωντάνεψε χθες στο Αυτόφωρο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Βόλου, σε δίκη που έγινε για ενδοοικογενειακή απειλή. Τελικά ο κατηγορούμενος καταδικάστηκε σε φυλάκιση 12 μηνών για ενδοοικογενειακή απειλή, υπό όρους, που αν παραβιάσει, πρέπει να εκτίσει ποινή τριών μηνών.
Ο 37χρονος κάθισε στο εδώλιο μετά από μήνυση της 26χρονης πρώην αρραβωνιαστικιάς του για ενδοοικογενειακή απειλή. Το πρώην ζευγάρι ήταν μαζί επί 3,5 χρόνια και χώρισε στις αρχές Σεπτεμβρίου.
Την Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου στις 18.20 ο κατηγορούμενος πήγε έξω από το σπίτι της κοπέλας, την απειλούσε ότι θα το κάψει, αν δεν απέσυρε τη μήνυση που είχε κάνει σε βάρος του στις 15 Αυγούστου, μετά από επεισόδιο που είχαν. Ο 37χρονος ήταν σε έξαλλη κατάσταση, χτυπούσε την πόρτα του σπιτιού της, η κοπέλα του ζήτησε να φύγει και όταν άκουσε τη μητέρα της να τηλεφωνεί στην Αστυνομία, τότε έφυγε.
Η μηνύτρια κατέθεσε στο Δικαστήριο ότι ο 37χρονος είναι ικανός να πραγματοποιήσει τις απειλές του και ότι θα της προξενήσει κακό.
Ο κατηγορούμενος από την πλευρά του υποστήριξε ότι δεν χτύπησε την πόρτα και δεν φώναξε, είπε ότι αγαπάει πολύ την κοπέλα, τη λατρεύει, δεν της έκανε κακό και δεν θα την ενοχλήσει ξανά ποτέ, ενώ κατέθεσε ότι ο ίδιος θα καταλήξει στο Νοσοκομείο. Επίσης παραδέχτηκε ότι αντάλλασσαν μηνύματα στα κινητά τους τηλέφωνα και είπε στο Δικαστήριο ότι κλαίνε και οι άνδρες…
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
