 |
|
|  Τετάρτη 28/9
Σε δίκη,στην Ισπανία, η Σακίρα με την κατηγορία της φοροδιαφυγής
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Η Κολομβιανή σταρ Σακίρα θα δικαστεί στην Ισπανία για φοροδιαφυγή, καθώς κατηγορείται ότι απέκρυψε έσοδα ύψους 14,5 εκατομμυρίων ευρώ από τις φορολογικές αρχές, μεταξύ 2012-14, ανακοίνωσαν οι δικαστικές αρχές της χώρας.
Η ημερομηνία της δίκης, που θα διεξαχθεί σε δικαστήριο της Βαρκελώνης, δεν έχει ακόμη προσδιοριστεί.
Διατρανώνοντας την αθωότητά της, η 45χρονη Σακίρα ανέφερε στα τέλη Ιουλίου ότι αρνήθηκε να συνάψει συμφωνία με την εισαγγελία και προτιμά να οδηγηθεί στα δικαστήρια αντί να δηλώσει ένοχη. Οι εισαγγελικές αρχές από την πλευρά τους ανακοίνωσαν ότι θα ζητήσουν να επιβληθεί στη σταρ ποινή κάθειρξης οκτώ ετών και πρόστιμο ύψους 24 εκατομμυρίων ευρώ.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, η Σακίρα ζούσε στην Ισπανία από το 2011, όταν έγινε γνωστή η σχέση της με τον ποδοσφαιριστή της Μπαρτσελόνα, Ζεράρ Πικέ. Διατήρησε όμως τη φορολογική έδρα της στις Μπαχάμες, που θεωρούνται «φορολογικός παράδεισος», μέχρι το 2015.
Το ζευγάρι απέκτησε δύο παιδιά και τον Ιούνιο ανακοίνωσε τον χωρισμό του.
Η Σακίρα υποστηρίζει ότι μέχρι το 2014 τα έσοδά της προέρχονταν κυρίως από τις διεθνείς περιοδείες της ή από τη συμμετοχή της στο ριάλιτι The Voice στις ΗΠΑ και ότι δεν ζούσε πάνω από έξι μήνες τον χρόνο στην Ισπανία, ώστε να μεταφέρει τη φορολογική έδρα της σε αυτή τη χώρα. Θεωρεί επίσης ότι δεν βαρύνεται με κανένα χρέος αφού έχει ήδη καταβάλει 17,2 εκατομμύρια ευρώ στην εφορία.
«Αυτές οι κατηγορίες είναι λανθασμένες» επέμεινε την περασμένη εβδομάδα σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό ELLE, διαβεβαιώνοντας ότι εκείνη την εποχή δεν μπορούσε να θεωρηθεί φορολογικός κάτοικος της Ισπανίας γιατί το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου βρισκόταν σε τουρνέ στο εξωτερικό.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
