 |
|
|  Παρασκευή 7/10
ΗΠΑ- Συνολικά 26 κλινικές αμβλώσεων έκλεισαν μέσα σε διάστημα 100 ημερών
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Εξήντα έξι κλινικές σταμάτησαν να κάνουν επεμβάσεις διακοπής της κύησης στις ΗΠΑ, μετά την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου της χώρας που έκρινε ότι το Σύνταγμα δεν διασφαλίζει το δικαίωμα των γυναικών στην άμβλωση.
Σύμφωνα με μια μελέτη του ινστιτούτου Guttmacher, που δόθηκε την Πέμπτη στη δημοσιότητα, στις πρώτες 100 ημέρες μετά την ιστορική απόφαση του Δικαστηρίου, 13 Πολιτείες απαγόρευσαν πλήρως τις αμβλώσεις και άλλες δύο, το Ουισκόνσιν και η Τζόρτζια, επέβαλαν δραστικούς περιορισμούς στην πρακτική αυτήν. Σε αυτές τις 15 Πολιτείες, που όλες μαζί διέθεταν 79 κλινικές αμβλώσεων, οι 26 έκλεισαν πλήρως - μεταξύ αυτών και εκείνη του Μισισιπί, που στάθηκε αφορμή για την ιστορική ανατροπή της εμβληματικής απόφασης «Ρόου εναντίον Γουέιντ» του 1973. Σαράντα κλινικές σταμάτησαν να κάνουν αμβλώσεις, όμως συνεχίζουν να παρέχουν άλλου είδους ιατρικές υπηρεσίες, πρόσθεσε το ινστιτούτο, το οποίο αγωνίζεται για την πρόσβαση των γυναικών σε αντισυλληπτικά μέσα και σε αμβλώσεις σε όλον τον κόσμο.
Οι 13 κλινικές που εξακολουθούν να κάνουν αμβλώσεις βρίσκονται όλες στην Τζόρτζια, όπου η άμβλωση παραμένει νόμιμη, μόνο όμως κατά τις πρώτες έξι εβδομάδες της κύησης.
Στις 14 Πολιτείες που δεν διαθέτουν πλέον καμία κλινική (μεταξύ αυτών το Τέξας, το Μισούρι, η Λουιζιάνα και η Αριζόνα), το 2020 έγιναν περισσότερες από 125.000 αμβλώσεις. Μόνο στην Τζόρτζια έγιναν 41.000.
Περίπου 22 εκατομμύρια γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας ζουν σε αυτές τις Πολιτείες, δηλαδή το 29% των Αμερικανίδων αυτής της ηλικιακής ομάδας. Πλέον, οι γυναίκες αυτές «θα πρέπει να ταξιδεύουν σε άλλες Πολιτείες για να κάνουν άμβλωση (αναλαμβάνοντας και το άμεσο ή έμμεσο κόστος των μεταφορικών, της φύλαξης των άλλων παιδιών τους και της απουσίας από την εργασία τους), να κάνουν άμβλωση με δικά τους μέσα ή να συνεχίζουν την εγκυμοσύνη», αναφέρουν οι συντάκτες της μελέτης.
Το κλείσιμο των κλινικών αυτών είχε επίσης ως αποτέλεσμα να «κατακλυστούν» από αιτήματα, φτάνοντας στα όρια των δυνατοτήτων τους, οι κλινικές αμβλώσεων σε άλλες Πολιτείες. Η κατάσταση «θα συνεχίσει να επιδεινώνεται», γράφει το ινστιτούτο, καθώς και άλλες Πολιτείες, όπως η Ιντιάνα, το Οχάιο ή η Νότια Καρολίνα, προωθούν νόμους για την απαγόρευση των αμβλώσεων, οι οποίοι όμως έχουν προσωρινά μπλοκαριστεί από τα δικαστήρια.
Στις 26 από τις 50 Πολιτείες αναμένεται ότι θα απαγορευθούν πλήρως οι αμβλώσεις ή θα περιοριστούν δραστικά.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
