 |
|
|  Δευτέρα 10/10
O Αλβανός πρωθυπουργός "κάρφωσε" τον ΥΠΕΞ τής Ιταλίας
Κάναμε μαζί λαθρεμπόριο εμβολίων κορονοϊού
newsbeast.gr
Στη λαθραία διακίνηση εμβολίων που έκαναν παρά την απαγόρευση της Pfizer, αναφέρθηκε ο πρωθυπουργός της Αλβανίας Εντι Ράμα στη διάρκεια εκδήλωσης στο Μπέργκαμο, «δίνοντας» μάλιστα και τον συνεργάτη του, υπουργό Εξωτερικών της Ιταλίας ,Ντι Μάιο.
Στο «κύκλωμα» που είχαν φτιάξει με το λαθρεμπόριο εμβολίων, αναφέρθηκε ο Φάμπιο Παραβίσι για τη γνωστή ιταλική εφημερίδα Corriere della sera, όπως σημειώνουν τα αλβανικά και τα ιταλικά μέσα ενημέρωσης. Τα λεγόμενα του Ράμα που μεταφέρει ο Ιταλικός Τύπος και έκανε σε όλους εντύπωση είναι: «Είμαι Αλβανοϊταλός, ο Ντι Μάιο είναι Ναπολιτάνος Αλβανός, κάναμε λαθρεμπόριο μαζί. Τι Ιταλός ή Αλβανός είσαι, αν κινείσαι πάντα σύμφωνα με το νόμο;».
«Ο κόσμος φοβόταν ότι θα πέθαινε σαν το ψάρι έξω από το νερό, αλλά δεν είχαμε την ευκαιρία να φτιάξουμε το εμβόλιο. Ρώτησα τον Λουίτζι, μπορείς να μας δώσεις δόσεις τουλάχιστον για τους γιατρούς και τις νοσοκόμες; Η Pfizer είχε ένα πολύ σαφές συμβόλαιο με τις κυβερνήσεις: σας δίνω τα εμβόλια, αλλά δεν μπορείτε να τα δώσετε σε κανέναν άλλο». Κάτι που κάθε άλλο παρά χριστιανικό είναι.
Ο Λουίτζι είπε ότι θα ήταν πολύ σοβαρό πράγμα. Αλλά το κάναμε με τις μυστικές μας υπηρεσίες: δύο υπουργοί μεταφέρουν λαθραία αγαθά ο ένας στον άλλο για να σώσουν ανθρώπους. Δεν μπορούσαμε ωστόσο να κρύψουμε τα εμβόλια, έπρεπε να τα χορηγήσουμε. Οι δικηγόροι της Pffizer απείλησαν τότε να κάνουν μήνυση και ήθελαν να μάθουν πώς τους τα πήραμε, αλλά είπαμε, απλώς, από μια φίλη χώρα. Είχαμε μάθει από τους Ναπολιτάνους πως δεν πρέπει ποτέ να εγκαταλείψεις έναν φίλο μπροστά στην αστυνομία», πρόσθεσε ο Ράμα. Και, απευθυνόμενος στον Ντι Μάιο, είπε: «Τώρα μπορούμε να το πούμε σε όλους. Τώρα θα έχεις τις εφημερίδες να γράφουν ότι είσαι λαθρέμπορος. Είσαι ένας ελεύθερος άνθρωπος Λουίτζι» κατέληξε ο Αλβανός Πρωθυπουργός.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
