 |
|
|  Πέμπτη 13/10
ΘΡΙΛΕΡ ΣΤΗΝ ΒΡΕΤΑΝΙΑ
Εκατοντάδες σκελετοί εντοπίστηκαν κάτω από παλιό πολυκατάστημα
BBC,protothema.gr
Μία μακάβρια ανακάλυψη έκαναν αρχαιολόγοι στη Βρετανία, που εντόπισαν κάτω από ένα πρώην πολυκατάστημα τα λείψανα 240 ανθρώπων, εκ των οποίων περίπου 100 παιδιά.
Τα λείψανα εντοπίστηκαν ανάμεσα στα ερείπια ενός μεσαιωνικού μοναστηριού. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, πρόκειται για ό,τι απέμεινε από το ιεροδιδασκαλείο St Saviour’s Priory ,κάτω από το πρώην πολυκατάστημα Ocky White στο Haverfordwest, που έβαλε λουκέτο το 2013.
Το μοναστήρι είναι συγκρότημα κτιρίων με κοιτώνες, σκριπτόρια (δηλαδή δωμάτια αφιερωμένα στη συγγραφή και τη συλλογή χειρογράφων), στάβλους και νοσοκομείο.
«Είναι ένα αρκετά διάσημο μέρος για να ταφεί κανείς. Εδώ έχουν ταφεί πλούσιοι αλλά και απλοί κάτοικοι της πόλης», δήλωσε ο επόπτης του χώρου, Άντριου Σόμπρουκ, από το Dyfed Archaeological Trust.
Οι αρχαιολόγοι θα αναλύσουν τα λείψανα, που στη συνέχεια θα ταφούν εκ νέου σε καθαγιασμένο έδαφος. Ορισμένα από τα λείψανα φέρουν τραύματα στο κεφάλι, που παραπέμπουν σε τραύματα μάχης, ενδεχομένως από βέλη ή σφαίρες μουσκέτων, σύμφωνα με τον Σόμπρουκ.
Το γεγονός ότι περίπου τα μισά λείψανα ανήκουν σε παιδιά δείχνει το υψηλό ποσοστό θνησιμότητας τη συγκεκριμένη περίοδο, υποστηρίζει το BBC. Πάντως, οι επιστήμονες εξετάζουν το ενδεχόμενο τα θύματα να σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια μάχης ανάμεσα στις γαλλικές και ουαλικές δυνάμεις, υπό την ηγεσία του επαναστάτη Owain Glyndwr.
«Γνωρίζουμε ότι η πόλη πολιορκήθηκε το 1405 από τον Owain Glyndir και θα μπορούσαν να είναι θύματα αυτής της σύγκρουσης», ανέφερε ο Σόμπρουκ.
Η αρχαιολόγος Γκάμπι Λέστερ ανέφερε ότι ούτε στα πιο τρελά της όνειρα δεν πίστευε ότι θα μετείχε σε κάτι τόσο μεγάλο, ενώ η τοποθεσία αποδεικνύεται ότι αποτελεί τεράστιο μέρος της ιστορίας της περιοχής. Οι αρχαιολόγοι εκτιμούν ότι ο χώρος χρησίμευε ως χώρος ταφής μέχρι και τον 18ο αιώνα.
Η DAT Archaeological Services ξεκίνησε τις εργασίες στην τοποθεσία που είναι γνωστή ως Ocky White τον Φεβρουάριο και θα τις συνεχίσει μέχρι τον επόμενο Ιανουάριο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
