Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τετάρτη 19/10

ΥΓΕΙΑ

Ο ύπνος λιγότερες απο πέντε ώρες το βράδυ αυξάνει τον κίνδυνο για πολλαπλές χρόνιες παθήσεις



AΠΕ-ΜΠΕ

Οι άνθρωποι άνω των 50 ετών που κοιμούνται λιγότερες από πέντε ώρες το βράδυ, αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο για την εμφάνιση πολυνοσηρότητας, δηλαδή ταυτόχρονα τουλάχιστον δύο χρονίων παθήσεων (π.χ. καρδιοπάθειας, καρκίνου, διαβήτη κ.α.), σε σύγκριση με τους συνομηλίκους τους που κοιμούνται πάνω από επτά ώρες, δείχνει μια νέα ευρωπαϊκή επιστημονική έρευνα. Είναι άλλη μία μελέτη που αναδεικνύει τη σημασία του επαρκούς ύπνου για την υγεία, ιδίως κατά τη μέση και τρίτη ηλικία. Οι ερευνητές από τη Γαλλία και τη Βρετανία, με επικεφαλής τη δρα Σεβερίν Σαμπιά του Πανεπιστημίου Cite του Παρισιού, καθώς και του Ινστιτούτου Επιδημιολογίας & Υγείας του Πανεπιστημιακού Κολλεγίου του Λονδίνου (UCL), που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό "PLoS Medicine", ανέλυσαν στοιχεία για 7.864 υγιείς ανθρώπους που παρακολουθήθηκαν σε βάθος 25ετίας σε σχέση με το ιατρικό ιστορικό τους (διάγνωση ασθενειών). Διαπιστώθηκε ότι, σε σύγκριση με όσους κοιμούνταν επτά ώρες, εκείνοι που κοιμούνταν πέντε ή λιγότερες ώρες στα 50 τους, είχαν κατά μέσο όρο 20% μεγαλύτερη πιθανότητα να διαγνωστούν με μια χρόνια πάθηση και 40% μεγαλύτερο κίνδυνο να διαγνωστούν με δύο ή περισσότερες χρόνιες παθήσεις μέσα στα επόμενα 25 χρόνια. Οι 60άρηδες με ύπνο έως πέντε ώρες είχαν 32% μεγαλύτερο κίνδυνο για πολλαπλές χρόνιες παθήσεις, ενώ οι 70άρηδες 40% μεγαλύτερο κίνδυνο. Ο λιγοστός ύπνος στα 50 σχετιζόταν ακόμη με μια αύξηση κατά 25% του κινδύνου πρόωρου θανάτου, κυρίως λόγω των αυξημένων χρονίων παθήσεων. Από την άλλη, στις ηλικίες των 60 και 70 ετών ο ύπνος πάνω από εννέα ώρες το βράδυ σχετιζόταν επίσης με μια αυξημένη κατά 35% πιθανότητα πολυνοσηρότητας, αν και ο πολύς ύπνος σε ορισμένες περιπτώσεις θα έπρεπε να αποδοθεί στις ίδιες τις χρόνιες παθήσεις τους. Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι όσο αυξάνεται το προσδόκιμο ζωής στις ανεπτυγμένες χώρες, γίνεται ολοένα πιο συχνή η ζωή με πολλαπλά προβλήματα υγείας, ιδίως αν συνυπάρχει έλλειψη ύπνου. Η Σαμπιά ανέφερε ότι "η πολυνοσηρότητα εμφανίζει αύξηση στις χώρες υψηλού εισοδήματος και πλέον περισσότεροι από τους μισούς ηλικιωμένους έχουν τουλάχιστον δύο χρόνιες παθήσεις. Κάτι που εξελίσσεται σε μείζονα πρόκληση για τη δημόσια υγεία, καθώς η πολυνοσηρότητα σχετίζεται με συχνή χρήση των υπηρεσιών υγείας, περισσότερες νοσηλείες και αναπηρίες. Καθώς οι άνθρωποι γερνάνε, οι συνήθειες του ύπνου τους αλλάζουν. Όμως συνίσταται να κοιμούνται επτά έως οκτώ ώρες, καθώς οι διάρκειες ύπνου κάτω ή πάνω από το όριο αυτό έχουν συσχετιστεί με διάφορες χρόνιες ασθένειες. Τα ευρήματα μας επίσης δείχνουν ότι η σύντομη διάρκεια του ύπνου σχετίζεται με πολυνοσηρότητα. Για να διασφαλίσουμε έναν καλύτερο βραδινό ύπνο, είναι σημαντικό να λάβουμε ορισμένα μέτρα υγιεινής, όπως να σιγουρέψουμε, προτού κοιμηθούμε, ότι το δωμάτιο είναι ήσυχο, σκοτεινό και έχει άνετη θερμοκρασία. Επίσης συμβουλεύουμε να απομακρύνονται οι ηλεκτρονικές συσκευές και να αποφεύγονται τα μεγάλα γεύματα πριν την κατάκλιση. Η σωματική δραστηριότητα και η έκθεση στο φως στη διάρκεια της μέρας επίσης προάγουν τον καλό ύπνο".

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία