 |
|
|  Παρασκευή 27/2
----------------------------------------
Χονγκ Κονγκ
----------------------------------------
Εξαετής ποινή κάθειρξης επιβλήθηκε σε μία 44χρονη που κακοποιούσε την ινδονήσια οικιακή βοηθό της
----------------------------------------
ΧΟΝΓΚ ΚΟΝΓΚ.-
Μία γυναίκα από το Χονγκ Κονγκ, μητέρα δύο παιδιών, η οποία ασκούσε σωματική βία στις οικιακές βοηθούς της και τις απειλούσε ότι θα σκοτώσει τους συγγενείς τους καταδικάστηκε σήμερα σε εξαετή κάθειρξη σε μία υπόθεση η οποία έχει προκαλέσει την οργή της κοινής γνώμης κι έχει φέρει στο φως της δημοσιότητας τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν εκατομμύρια οικιακές βοηθοί στην Ασία.
Η 44χρονη πρώην αισθητικός Λο Γουόν-τουνγκ φάνηκε να αιφνιδιάστηκε κατά την ανακοίνωση της ποινής της αφού κρίθηκε ένοχη για 18 από τις 20 κατηγορίες για κακοποίηση που αντιμετώπιζε. Κλήθηκε επίσης να καταβάλει πρόστιμο 1.934 δολαρίων.
Οι κατηγορίες περιλαμβάνουν την πρόκληση σοβαρής σωματικής βλάβης και τον εκφοβισμό εις βάρος της Ερβιάνα Σουλιστιανίνγκσιχ και μίας άλλης οικιακής βοηθού --και οι δύο από την Ινδονησία.
Η Λο εξήλθε από το δικαστήριο ανέκφραστη. Δήλωσε αθώα για τις 20 κατηγορίες, αλλά παραδέχτηκε ότι είχε ανασφάλιστη την οικιακή της βοηθό.
Η Ερβιάνα έχει δηλώσει στα μέσα ενημέρωσης ότι προτίθεται να συγχωρέσει την πρώην εργοδότριά της και την οικογένειά της.
Η Ερβιάνα, η οποία είχε μεταναστεύσει στο Χονγκ Κονγκ το 2013, επέστρεψε στην Ινδονησία τον Ιανουάριο του περασμένου χρόνου, όπου οι γιατροί αποφάνθηκαν ότι τα εγκαύματα στο σώμα της είχαν προκληθεί από καυτό νερό.
Οι φωτογραφίες της κακοποιημένης Ερβιάνα, οι οποίες αναρτήθηκαν στο Διαδίκτυο, προκάλεσαν την λαϊκή οργή αλλά και την οργή του τότε προέδρου της Ινδονησίας Σουσίλο Μπάμπανγκ Γιουντχογιόνο, ο οποίος περιέγραψε ως βασανιστήρια αυτά που υπέστη η γυναίκα.
Στο Χονγκ Κονγκ εργάζονται περίπου 330.000 ξένοι οικιακοί βοηθοί--ως επί το πλείστον γυναίκες από τις Φιλιππίνες και την Ινδονησία.
Αμείβονται με αρκετά λιγότερα χρήματα από τον κατώτερο μισθό και είναι υποχρεωμένοι να ζουν στο ίδιο σπίτι με τους εργοδότες ρους, συχνά σε πολύ μικρά διαμερίσματα. Οργανώσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καταγγέλλουν ότι συχνά κακοποιούνται σωματικά και ψυχικά, ενώ υφίστανται ακόμη και σεξουαλική κακοποίηση.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
