 |
|
|  Τετάρτη 9/11
ΑΔΙΑΝΟΗΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΤΟ ΙΡΑΝ
Η Βουλή ζητάει θανατική ποινή για όσους εχουν συλληφθεί στις διαδηλώσεις για την δολοφονία τής Mahsa Amini,με αποτέλεσμα να κινδυνευουν με εκτέλεση περίπου 14.800 άνθρωποι!!!
Iran International,marie claire
Σε μια χώρα που συνεχίζει να φλέγεται, κυριολεκτικά και μεταφορικά, μήνες μετά τη δολοφονία της 22χρονης Mahsa Amini επειδή δεν φορούσε «σωστά» την ισλαμική μαντίλα της, και που κανένας δεν γνωρίζει ακριβώς τον αριθμό των θυμάτων της βιαιότητας της «αστυνομίας της ηθικής», η Βουλή υπερψήφισε, σύμφωνα με την αγγλόφωνη πλατφόρμα Iran International, μια αδιανόητη απόφαση.
Oμάδα 229 Ιρανών βουλευτών, από τους συνολικά 290, ζητά από το δικαστήριο να εκδώσει θανατικές ποινές για τους συλληφθέντες στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας που έχουν πραγματοποιηθεί και συνεχίζουν να πραγματοποιούνται σε ολόκληρη τη χώρα.
Αν εφαρμοστεί αυτή η απόφαση, κινδυνεύουν να εκτελεστούν πάνω από 14.800 «αθώοι κρατούμενοι που δεν έχουν κάνει τίποτα παραπάνω από το να διαδηλώσουν κατά της σκληρής κυβέρνησής τους» όπως σχολιάζει η «Azarandi» στο Instagram, μια από τις διαδικτυακές φωνές που έχουν ταχθεί υπέρ της υπεράσπισης των γυναικών του Ιράν, σε μια χώρα που υποφέρει από τη λογοκρισία και την καταστολή.
Όπως επισημαίνει το Iran International, η ιρανική βουλή σχηματίστηκε μετά τις εκλογές του 2020 όπου ουσιαστικά δεν υπήρξε αντιπολίτευση, και είναι γεμάτη από ακραίες πολιτικές φωνές.
«Οι θανατικές ποινές για ανθρώπους που ασκούν το δικαίωμα της ελευθερίας έκφρασης, μετά τις δολοφονίες φιλειρηνικών διαδηλωτών, τις απαγωγές, τις εκτελέσεις παιδιών και άλλες φρικαλεότητες καταδεικνύουν μια κυβέρνηση εκτός ελέγχου, πρόθυμη να καταπνίξει τις διαμαρτυρίες με οποιοδήποτε κόστος»
Χαρακτηριστικά, σε μια ανακοίνωση που διαβάστηκε πριν από λίγες μέρες, οι νομοθέτες αποκαλούν τους διαδηλωτές «mohareb», που στον ισλαμικό νόμο σημαίνει «εχθρός του Θεού», μια κατηγορία που ισοδυναμεί με θανατική καταδίκη.
Κυβερνητικές πηγές του Ιράν επιμένουν ότι οι διαδηλωτές υποκινούνται από «τις ΗΠΑ και άλλους εχθρούς», που παρακινούν για βία, οργανώνουν συγκεντρώσεις και παρέχουν οικονομική υποστήριξη και όπλα. Όπως προσθέτουν, «κακοποιά στοιχεία» έχουν σκοτώσει δεκάδες ανθρώπους παραβιάζοντας την ασφάλεια της χώρας.
Το Κέντρο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων στο Ιράν εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση: «Οι θανατικές ποινές για ανθρώπους που ασκούν το δικαίωμα της ελευθερίας έκφρασης, μετά τις δολοφονίες φιλειρηνικών διαδηλωτών, τις απαγωγές, τις εκτελέσεις παιδιών και άλλες φρικαλεότητες καταδεικνύουν μια κυβέρνηση εκτός ελέγχου, πρόθυμη να καταπνίξει τις διαμαρτυρίες με οποιοδήποτε κόστος».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
