 |
|
|  Κυριακή 27/11
ΟΗΕ
Η μεταχείριση των γυναικών από τους Ταλιμπάν μπορεί να συνιστά έγκλημα κατά της ανθρωπότητας
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Η μεταχείριση από τους Ταλιμπάν των γυναικών και των κοριτσιών στο Αφγανιστάν, συμπεριλαμβανομένου του αποκλεισμού τους από τα πάρκα και τα γυμναστήρια, όπως από τα σχολεία και τα πανεπιστήμια, μπορεί να ισοδυναμεί με έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, δήλωσαν ειδικοί του ΟΗΕ.
Στην αποτίμησή τους, ο ειδικός εισηγητής του ΟΗΕ για το Αφγανιστάν Ρίτσαρντ Μπένετ και 9 άλλοι ειδικοί των Ηνωμένων Εθνών υπογραμμίζουν ότι η μεταχείριση των γυναικών και των κοριτσιών από τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν μπορεί να ισοδυναμεί με "δίωξη λόγω φύλου" βάσει του Καταστατικού της Ρώμης, το οποίο έχει συνυπογράψει το Αφγανιστάν.
Αντιδρώντας στην αποτίμηση αυτή, ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών της κυβέρνησης των Ταλιμπάν, Αμπντούλ Κάχαρ Μπάλκι δήλωσε: "Η σημερινή συλλογική τιμωρία αθώων Αφγανών από το καθεστώς κυρώσεων του ΟΗΕ στο όνομα των δικαιωμάτων των γυναικών και της ισότητας ισοδυναμεί με εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας".
Οι ειδικοί του ΟΗΕ επισημαίνουν ότι ο περιορισμός των γυναικών στα σπίτια τους "ισοδυναμεί με φυλάκιση" και προσθέτουν ότι αυτός είναι πιθανόν να οδηγήσει σε αυξημένα επίπεδα ενδοοικογενειακής βίας και προβλημάτων ψυχικής υγείας. Οι ειδικοί επικαλούνται την σύλληψη αυτόν τον μήνα της ακτιβίστριας Ζαρίφα Γιακόμπι και 4 ανδρών συναδέλφων της.
Αυτοί εξακολουθούν να βρίσκονται υπό κράτηση, σημειώνουν.
Οι Ταλιμπάν κατέλαβαν την εξουσία από κυβέρνηση που υποστηριζόταν από τη Δύση τον Αύγουστο του 2021. Αυτοί δηλώνουν ότι σέβονται τα δικαιώματα των γυναικών βάσει της δικής τους ερμηνείας του ισλαμικού νόμου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
