 |
|
|  Κυριακή 27/11
Ισημερινή Γουινέα
Επανεξελέγη πρόεδρος ο μακροβιότερος ηγέτης στον κόσμο,που βρίσκεται στην εξουσία...43χρόνια!!
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Έχοντας συμπληρώσει περισσότερα από 43 χρόνια στην εξουσία, ο Τεοντόρο Ομπιάνγκ Νγκέμα Μπασόγκο είναι ο μακροβιότερος ηγέτης σε όλον τον κόσμο – εξαιρουμένων μόνο μοναρχιών. Ο πρόεδρος της Ισημερινής Γουινέας εξασφάλισε χθες Σάββατο την επανεκλογή του για μια έκτη θητεία, με ποσοστό 94,9%, σε αυτό το μικρό -- αλλά πλούσιο σε πετρέλαιο -- κράτος της κεντρικής Αφρικής, ένα από τα πιο απομονωμένα και αυταρχικά καθεστώτα σε όλον τον κόσμο.
Το 2016, όταν είχε επανεκλεγεί με 93,7% των ψήφων, φερόταν να προετοίμαζε για διάδοχό του έναν από τους γιους του, τον αντιπρόεδρο Τεοντόρο Νγκέμα Ομπιάνγκ Μάνγκε -- γνωστό ως Τεοντορίν -- έναν λάτρη της χλιδής και της πολυτέλειας, ο οποίος έχει καταδικαστεί στη Γαλλία για «παράνομα κέρδη».
Ο 80χρονος αρχηγός του αφρικανικού κράτους είχε περιορίσει τις δημόσιες εμφανίσεις του και παράλληλα ο Τεοντορίν συγκέντρωνε πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας. Στα μέσα του περασμένου Δεκεμβρίου, οι περισσότεροι εκτιμούσαν ότι το κυβερνών κόμμα θα έδινε στον Τεοντορίν το χρίσμα του υποψηφίου για την προεδρία, στη θέση του πατέρα του. Φαίνεται όμως ότι ο Τεοντόρο Ομπιάνγκ Νγκέμα Μπασόγκο πείστηκε από τους επιτελείς του πως η αλλαγή σκυτάλης στην εξουσία θα ήταν ρίσκο σε μια εποχή που η πτώση των εσόδων από υδρογονάνθρακες και η πανδημία Covid-19 είχε καταστήσει τη χώρα ακόμη πιο εξαρτημένη από την ξένη χρηματοδότηση.
Το Δημοκρατικό Κόμμα της Ισημερινής Γουινέας (PDGE) ανέβαλε προσωρινά την ανακοίνωση του υποψηφίου του στις προεδρικές εκλογές, μέχρι που ο 80χρονος αρχηγός του κράτους επέστρεψε στο προσκήνιο.
«Είμαι στην εξουσία εδώ και πολύ καιρό, αλλά ο λαός εξακολουθεί να επιθυμεί να είμαι πρόεδρός του. Αυτή είναι η τελευταία φορά που θα είμαι υποψήφιος», είχε δηλώσει το 2016 στην εβδομαδιαία εφημερίδα Jeune Afrique. Αλλά φαίνεται ότι το ξανασκέφτηκε.
Ο πολύ αυστηρός Τεοντόρο Ομπιάνγκ – εν αντιθέσει με τον γιο του – λέγεται πως ακολουθεί έναν υγιεινό και ασκητικό τρόπο ζωής, και αθλείται καθημερινά.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
