 |
|
|  Σάββατο 3/12
Επτά φοιτητές καταδικάστηκαν σε θάνατο,απο την Χούντα τής Μιανμάρ, σύμφωνα με τον ΟΗΕ
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Η στρατιωτική χούντα στη Μιανμάρ καταδίκασε σε θάνατο τουλάχιστον επτά φοιτητές, ανεβάζοντας σε 139 τον αριθμό των κρατουμένων που αναμένουν να εκτελεστούν, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.
Οι καταδίκες αυτές ανακοινώθηκαν μετά την κεκλεισμένων των θυρών δίκη των τουλάχιστον επτά φοιτητών ενώπιον στρατοδικείου, ανέφερε σε ανακοίνωσή του ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Φόλκερ Τουρκ.
«Χρησιμοποιώντας τις καταδίκες σε θάνατο σαν πολιτικό εργαλείο για να καταστείλουν την αντιπολίτευση, οι στρατιωτικοί επαναβεβαιώνουν την περιφρόνησή τους στις προσπάθειες που καταβάλλει η ASEAN και η διεθνής κοινότητα στο σύνολό της για να τερματιστεί η βία και να δημιουργηθούν συνθήκες για πολιτικό διάλογο», κατήγγειλε ο Τουρκ αναφερόμενος στις προσπάθειες της Ένωσης Κρατών Νοτιοανατολικής Ασίας (ASEAN) για την αποκατάσταση της ειρήνης στη Μιανμάρ.
Σύμφωνα με τοπικά μέσα ενημέρωσης, οι φοιτητές από τη Γιανγκόν συνελήφθησαν τον Απρίλιο και κατηγορούνταν ότι εμπλέκονταν σε περιστατικό με πυροβολισμούς σε τράπεζα.
«Η επιβολή της θανατικής ποινής εναντίον φοιτητών είναι μια πράξη εκδίκησης από την πλευρά των στρατιωτικών», κατήγγειλε το συνδικάτο φοιτητών του πανεπιστημίου της Νταγκόν.
Ο ΟΗΕ επεσήμανε εξάλλου ότι ερευνά πληροφορίες που κάνουν λόγο για την καταδίκη σε θάνατο ακόμη τεσσάρων νεαρών ακτιβιστών την Πέμπτη.
«Ο στρατός εξακολουθεί να οργανώνει δίκες σε μυστικά δικαστήρια κατά παράβαση των θεμελιωδών αρχών περί δίκαιης δίκη», τόνισε ο Τουρκ.
Σύμφωνα με τον ίδιο, οι δίκες στα μυστικά αυτά δικαστήρια συχνά διαρκούν μερικά λεπτά και πολλές φορές οι κατηγορούμενοι δεν έχουν πρόσβαση σε δικηγόρο ή επαφή με τις οικογένειές τους.
Οι νέες καταδίκες σε θάνατο ανακοινώθηκαν μετά την εκτέλεση τον Ιούλιο τεσσάρων ανθρώπων, ανάμεσά τους ο πρώην βουλευτής Πίο Ζέγια Τάου και ο ακτιβιστής υπέρ της δημοκρατίας Κιάου Μιν Γιου. Αυτές ήταν οι πρώτες εκτελέσεις στη Μιανμάρ εδώ και τριάντα χρόνια.
Η χώρα έχει βυθιστεί στο χάος μετά την ανατροπή της κυβέρνησης της Αούνγκ Σαν Σου Τσι από τον στρατό τον Φεβρουάριο του 2021.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
