 |
|
|  Τετάρτη 7/12
Συνδικάτο NFU
Η Βρετανία απειλείται με ελλείψεις τροφίμων,εξαιτίας τής αυξησης τού κόστους τών προμηθειών
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Μετά τις ελλείψεις αβγών, δεν αποκλείεται να παρατηρηθούν ελλείψεις και σε τομάτες ή αχλάδια: λόγω της εκτόξευσης του κόστους, η Βρετανία οδεύει προς μια κρίση επισιτιστικού εφοδιασμού, προειδοποίησε το μεγαλύτερο αγροτικό συνδικάτο της χώρας.
«Ο κίνδυνος είναι ότι παράγουμε ολοένα και λιγότερα τρόφιμα εδώ και εξαρτιόμαστε ολοένα και περισσότερο από τις εισαγωγές», υποστήριξε η Μινέτ Μπάτερς, η πρόεδρος της Εθνικής Ένωσης Αγροτών (NFU), σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στο Λονδίνο.
Οι Βρετανοί αγρότες βρίσκονται «σε έκτακτη ανάγκη», σύμφωνα με το συνδικάτο: έχουν πληγεί από το υψηλό κόστος των λιπασμάτων, των ζωοτροφών, των καυσίμων και της ενέργειας – συνέπεια της διατάραξης των εφοδιαστικών αλυσίδων λόγω αρχικά της πανδημίας και στη συνέχεια του πολέμου στην Ουκρανία.
Τα αβγά αρχίζουν ήδη να σπανίζουν και η τιμή τους αυξάνεται – πέραν όλων των άλλων, το συγκεκριμένο είδος πλήττεται και από τη γρίπη των πτηνών. Πολλά βρετανικά σουπερμάρκετ κατέληξαν να πωλούν αβγά με το δελτίο.
Λόγω της κατάστασης αυτής, το κόστος θα πρέπει να επιμεριστεί, υποστηρίζει το συνδικάτο, που ζητά από τους μεσάζοντες, όπως είναι οι εταιρείες συσκευασίας ή διανομής, «περισσότερη ισότητα» στην εφοδιαστική αλυσίδα, πρόσθεσε η Μπάτερς.
Σύμφωνα με την NFU σήμερα υπάρχουν στο Ηνωμένο Βασίλειο 7.000 αγροτικές επιχειρήσεις λιγότερες σε σύγκριση με το 2019 (μείωση περίπου 5%) ενώ, για παράδειγμα, η τιμή των αζωτούχων λιπασμάτων αυξήθηκε κατά 240% και η χονδρική τιμή του αερίου κατέγραψε άνοδο 650% μέσα σε τρία χρόνια.
Πέρα από το κόστος, που έχει αυξηθεί παντού στον κόσμο, οι αγρότες της Βρετανίας έχουν να αντιμετωπίσουν και τις συνέπειες του Brexit το οποίο, εκτός των άλλων, περιπλέκει την πρόσληψη Ευρωπαίων αγρεργατών, στους οποίους βασίζεται ο αγροτικός τομέας.
Η NFU ζητά από την κυβέρνηση θα δώσει περισσότερες άδειες εργασίας σε εποχικούς εργάτες. Φέτος ορισμένοι παραγωγοί είδαν τα προϊόντα τους να σαπίζουν στα δέντρα, επειδή δεν υπήρχαν εργατικά χέρια για να τα μαζέψουν.
Ο υπουργός Τροφίμων και Γεωργίας, Μαρκ Σπένσερ πρόκειται να συναντηθεί με τους εκπροσώπους των παραγωγών αβγών.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
