 |
|
|  Πέμπτη 22/12
Αβραμόπουλος για «Qatargate»
Δεν υπάρχει εντολή για έρευνα σε βάρος μου αλλά για... διερεύνηση!!!
ertnews.gr,zougla.gr
«Δεν υπάρχει εντολή από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για έρευνα αλλά για διερεύνηση. Η Κομισιόν έπειτα από δημοσίευμα ιταλικής εφημερίδας το οποίο είχε τη σκοπιμότητά του, έκρινε σκόπιμο να ερευνήσει για τα όσα είχαμε συμφωνήσει πριν τρία χρόνια που είχα ζητήσει άδεια για να γίνω τιμητικό μέλος της επιτροπής της ΜΚΟ Fight Impunity που είχε συγκεκριμένο σκοπό και τότε έκανε και πολύ καλή δουλειά στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» είπε στην ΕΡΤ και στην εκπομή Συνδέσεις ο πρώην επίτροπος Δημήτρης Αβραμόπουλος.
«Ο Παντσέρι ήταν μεγάλη μορφή στην Ιταλία. Όταν μου προτάθηκε, δεν δέχθηκα αμέσως, ρώτησα την Κομισιόν, την Επιτροπή Δεοντολογίας, εάν αυτός ο οργανισμός είναι σωστός και εάν μου επιτρέπεται να γίνω μέλος του και να λάβω μια μικρή αποζημίωση. Μού ήρθε γραπτά η απάντηση. Όλον αυτόν τον καιρό δεν είχαμε καμία σχέση με τις άλλες δραστηριότητες του Παντσέρι, τι έκανε μακριά και πέρα. Αν το είχαμε πάρει χαμπάρι θα είχαμε φύγει από την πρώτη στιγμή. Επάνω στον χρόνο όταν διαπίστωσα αδράνεια του οργανισμού, ζήτησα να σταματήσει η μισθοδοσία μου» είπε
Απαντώντας σε σχόλιο ότι η μισθοδοσία ήταν σχετικά υψηλή για τιμητική συμμετοχή είπε ότι οι αποδοχές ήταν δηλωμένες σε Βέλγιο και φορολογημένες στην Ελλάδα είπε πως ήταν ο μόνος χωρίς θεσμικό και πολιτικό ρόλο. «Αφού είχα τελειώσει με την Επιτροπή μπορούσα να κάνω και άλλα πράγματα και γιατί όχι. Σταμάτησα μόνος μου τον Φεβρουάριο του 2022, στο τέλος δε όλα τα μέλη της τιμητικής επιτροπής ζητήσαμε να βγουν και τα ονόματά μας, όχι όμως υπό το κράτος εξελίξεων» είπε.
«Η εντολή από την Κομισιόν δεν είναι για έρευνα αλλά για διερεύνηση. Δεν τίθεται θέμα λόμπινγκ» είπε και καταλόγισε στην ιταλική εφημερίδα la Stampa που ξεκίνησε με τα δημοσιεύματα ότι εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία για να δημιουργήσει λίγο «καπνό» αλλά δεν υπάρχει σύνδεση των ζητημάτων.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
