 |
|
|  Τετάρτη 28/12
Από την Αμβέρσα στην Ελευσίνα
Ξεκίνησαν στις 27 Μαΐου 2022 με τα πόδια από το Βέλγιο και αυτή την περίοδο οι TimeCircus διασχίζουν πεζή την Ελλάδα με τροχήλατο
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Από την Αμβέρσα έως την Ελευσίνα, η δημιουργική κολεκτίβα TimeCircus, διανύει πεζή την Ευρώπη με ένα τροχήλατο όχημα - ένα πλοίο ξηράς (το Landship όπως το ονομάζουν) το οποίο ζυγίζει 3.400 κιλά, έχει ύψος 3,6 μέτρα και μήκος 9 μέτρα. «Bοήθησε τους να φτάσουν στην Τελετή Έναρξης της 2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης! Συνάντησε τους σε μία από τις παρακάτω ελληνικές πόλεις» καλεί η διοργάνωση και παραθέτει την διαδρομή των TimeCircus: Κατερίνη, Λεπτοκαρυά, Λάρισα, Βελεστίνο, Αγιόκαμπος, Αρκίτσα, Λιβανάτες, Αταλάντη, Ορχομενός, Αλίαρτος, Θήβα, Μαγούλα.
Ξεκίνησαν στις 27 Μαΐου 2022 με τα πόδια από το Βέλγιο, διέσχισαν την Ολλανδία, την Γερμανία, την Αυστρία, την Ουγγαρία και τη Ρουμανία και στόχος τους είναι να βρεθούν το Σάββατο 4 Φεβρουαρίου στην Ελευσίνα, και να πάρουν μέρος στη φαντασμαγορική τελετή έναρξης της "2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης". Θα έχουν διανύσει πεζή 3.000 χιλιόμετρα, σε εννέα μήνες!
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη προσκυνηματική πομπή στα 3.500 χρόνια ιστορίας της πόλης της Ελευσίνας και το μακρύ αυτό ταξίδι τους εκπέμπει ένα ζωντανό σχόλιο στον 21ο αιώνα της ύφεσης, της κλιματικής αλλαγής και της άμετρης κατανάλωσης φυσικών πόρων.
Στόχος των TimeCircus με την άφιξή τους στην Ελευσίνα, είναι να κατασκευάσουν με τη συμμετοχή των κατοίκων, το The ARK - ένα ενεργό πολιτιστικό κέντρο από ανακυκλώσιμα υλικά, με απώτερο στόχο την ελεύθερη διακίνηση ιδεών, την αλληλεπίδραση με διαφορετικές κοινωνικές ομάδες, τον πειραματισμό με νέες μεθόδους και πρακτικές, τη γνωριμία με καινοτόμες προσεγγίσεις και μοντέλα βιώσιμης ανάπτυξης. Στο κέντρο του The Ark θα δεσπόζει το landship, το οποίο θα λειτουργεί ως κινητή ομαδική έκθεση όλων των υλικών και των ιστοριών που συνέλεξε η ομάδα καθ' όλη τη διάρκεια του ταξιδιού της.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
