 |
|
|  Παρασκευή 6/1
Telegraph
Ο πρίγκιπας Χάρι υποστηρίζει ότι σκότωσε 25 Ταλιμπάν όταν υπηρετούσε στον βρετανικό στρατό
Telegraph,zougla.gr
Ο πρίγκιπας Χάρι αποκαλύπτει στα απομνημονεύματά του ότι σκότωσε 25 Ταλιμπάν όταν υπηρετούσε ως πιλότος ελικοπτέρου στο Αφγανιστάν και ότι έβλεπε τους στόχους του σαν «πιόνια σκακιού», όπως του είχαν μάθει στην εκπαίδευση, έγραψε η εφημερίδα Telegraph.
Ο μικρότερος γιος του βασιλιά Καρόλου Γ΄ υπηρέτησε για 10 χρόνια στον βρετανικό στρατό και συμμετείχε σε δύο αποστολές στο Αφγανιστάν, αρχικά το 2007-8 για 10 εβδομάδες και στη συνέχεια, ως πιλότος ελικοπτέρου, από τον Σεπτέμβριο του 2012 μέχρι τον Ιανουάριο του 2013. Παραιτήθηκε από τον στρατό το 2015.
Στο βιβλίο «Ο αναπληρωματικός» που πρόκειται να κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα –αλλά ορισμένες εφημερίδες έχουν ήδη στην κατοχή τους αντίτυπα– ο πρίγκιπας αφηγείται ότι στο πλαίσιο της εκπαίδευσής του έμαθε να σκοτώνει τους εχθρούς και ότι αυτό αποτελούσε μέρος της δουλειάς του: «Πυροβολούμε όταν χρειάζεται, αφαιρούμε μια ζωή για να σώσουμε μια (άλλη) ζωή».
Σύμφωνα με την Telegraph, για τη δεύτερη αποστολή του στο Αφγανιστάν αναφέρει ότι μπορούσε να καταγράφει τον αριθμό των θυμάτων χάρη στις κάμερες που διέθετε το ελικόπτερο «Απάτσι».
«Μου φαινόταν ουσιώδες να μην φοβάμαι αυτόν τον αριθμό. Λοιπόν, ο αριθμός για εμένα είναι 25. Δεν είναι ένας αριθμός που με γεμίζει ικανοποίηση, ούτε που με στεναχωρεί», γράφει ο 38χρονος πρίγκιπας.
Ο Χάρι θεωρούσε τα θύματα ως «πιόνια σκακιού» που αποσύρονται από την παρτίδα, όπως του είχαν μάθει στην εκπαίδευσή του επειδή είναι αδύνατον να σκοτώσεις έναν στόχο «αν τον θεωρείς άτομο».
«Είχα θέσει ως στόχο, από την πρώτη ημέρα, να μην πέσω ποτέ για ύπνο έχοντας αμφιβολίες για το γεγονός ότι είχα κάνει αυτό που έπρεπε, ότι είχα πυροβολήσει Ταλιμπάν και μόνο Ταλιμπάν, χωρίς αμάχους σε κοντινή απόσταση», διαβεβαιώνει. «Ήθελα να επιστρέψω στη Βρετανία σώος αλλά, ακόμη περισσότερο, ήθελα να επιστρέψω στο σπίτι μου με τη συνείδησή μου ακέραια».
Σύμφωνα με την εφημερίδα, η στρατιωτική θητεία του πρίγκιπα τον καθιστούσε πιθανό στόχο τρομοκρατών, εξ ου και οι ανησυχίες που εξέφρασε για την ασφάλειά του όταν έφυγε από τη Βρετανία το 2020 παραιτούμενος από τα βασιλικά καθήκοντά του.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
