 |
|
|  Πέμπτη 26/1
Σοκ στις ΗΠΑ
Μητέρα στραγγάλισε τα δύο της παιδιά, επιχείρησε να πνίξει το τρίτο και να αυτοκτονήσει
Daily Mail,in.gr
Μια μητέρα στη Μασαχουσέτη κατηγορείται ότι στραγγάλισε τα δύο μικρά παιδιά της και αποπειράθηκε να σκοτώσει και το τρίτο της παιδί ηλικίας 8 μηνών ενώ στη συνέχεια επιχείρησε να αυτοκτονήσει πηδώντας από το παράθυρο.
Η 32χρονη Lindsay Clancy, βρίσκεται αντιμέτωπη με δύο κατηγορίες ανθρωποκτονίας και τρεις κατηγορίες στραγγαλισμού για τη δολοφονία της 5χρονης κόρης της και του 3χρονου γιου της. Η Clancy βρίσκεται σε νοσοκομείο της Βοστώνης, αλλά τελεί υπό αστυνομική κράτηση.
Η αστυνομία κλήθηκε στο σπίτι της οικογένειας από τον σύζυγο της γυναίκας. «Οι αστυνομικοί εντόπισαν τρία παιδιά στον επάνω όροφο του σπιτιού ηλικίας κάτω των πέντε ετών αναίσθητα, με εμφανή τα σημάδια σοβαρών τραυματισμών», δήλωσε ο επικεφαλής των ερευνών.
Η 5χρονη Cora και ο 3χρονος Dawson μεταφέρθηκαν εσπευσμένα στο νοσοκομείο, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός τους.
Το 8 μηνών μωρό μεταφέρθηκε με αεροπλάνο στο νοσοκομείο Παίδων της Βοστώνης και εξακολουθεί να νοσηλεύεται.
Οι ερευνητές εξετάζουν την πιθανότητα η Lindsay Clancy να έπασχε από επιλόχεια κατάθλιψη. Σύμφωνα με την Daily Mail, η γυναίκα εργαζόταν ως νοσοκόμα στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης. Συγγενείς της οικογένειας δήλωσαν πως είναι σε κατάσταση σοκ.
«Είναι σπαρακτικό. Ήταν όμορφα παιδιά. Καλά φροντισμένα – ήταν απλά όμορφα, αυτό είναι όλο. Είχαν μια όμορφη ζωή», είπε η θεία τους.
Η τραγωδία έχει σοκάρει την τοπική κοινότητα, ειδικά τους άνδρες της αστυνομίας που αντιμετώπισαν τη φρικτή σκηνή. «Είμαι σίγουρος ότι πολλοί από αυτούς δεν θα ξεχάσουν αυτό που είδαν χθες το βράδυ», είπε ο επικεφαλής της έρευνας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
