 |
|
|  Πέμπτη 2/2
Πρόκληση σε τηλεοπτική εκπομπή
Βρετανίδα υπουργός ζήτησε από τους απεργούς να είναι ρεαλιστές,ενω η ίδια φορούσε ρολόι Rolex αξίας 11.000 ευρώ!!
Daily Mail,protothema.gr
Σάλος έχει ξεσπάσει στη Βρετανία με την υπουργό Παιδείας, Γκίλιαν Κίγκαν. Αφορμή δεν ήταν μόνον οι δηλώσεις της για τους εκπαιδευτικούς που απεργούν αλλά και το γεγονός πως ζήτησε από αυτούς να είναι ρεαλιστές με τις μισθολογικές τους απαιτήσεις, την ώρα που η ίδια φορούσε Rolex αξίας 10.000 λιρών ή 11.307 ευρώ.
Tην ώρα που στη Γηραιά Αλβιώνα περίπου 500.000 εργαζόμενοι, συμπεριλαμβανομένων και 300.000 δασκάλων, ξεχύνονται στους δρόμους ζητώντας αύξηση στους μισθούς τους, η Βρετανίδα υπουργός στέλνει το δικό της μήνυμα προκαλώντας με το πανάκριβο αξεσουάρ της. Η Κίγκαν εμφανίστηκε σε τηλεοπτική εκπομπή καλώντας τους εκπαιδευτικούς που απεργούν, να είναι «ρεαλιστές» επιχειρώντας να αποδομήσει έτσι τις κινητοποιήσεις τους.
Εξηγώντας ότι είναι «απαράδεκτες» οι απεργίες των δασκάλων που θα οδηγήσουν στο κλείσιμο του 85% των σχολείων σε Αγγλία και Ουαλία, η Κίγκαν εμφανίστηκε με το ρολόι της, το οποίο όπως δήλωσε, ήταν δώρο του συζύγου της.
Σχολιάζοντας τις απεργιακές κινητοποιήσεις, η Κίγκαν εξέφρασε την ελπίδα ότι τελικά θα λειτουργήσουν τα περισσότερα σχολεία. Σε συνέντευξή της στο πρωινό μαγκαζίνο «BBC Breakfast», είπε χαρακτηριστικά: «Αυτό που δεν είναι ρεαλιστικό είναι να εξετάζουμε τον πληθωρισμό ... Δεν μπορούμε να διακινδυνεύσουμε να τροφοδοτήσουμε τον πληθωρισμό με αυξήσεις μισθών που τον καταστρέφουν. Πρέπει να φροντίσουμε όλους τους τομείς στην οικονομία».
Για την βρετανική εφημερίδα «Daily Mail», δεν είναι η πρώτη φορά που η συγκεκριμένη υπουργός φοράει το Rolex στη διάρκεια τηλεοπτικής συνέντευξης. Ωστόσο ,όπως σχολιάζει το δημοσίευμα, αυτή η φορά ήταν ατυχής καθώς αναφέρθηκε σε κοινωνικές απαιτήσεις της των μεσαίων και χαμηλών στρωμάτων όταν η ίδια κάνει επίδειξη πλουτισμού. Οι γονείς της Συντηρητικής υπουργού ανήκαν στην εργατική τάξη με την εφημερίδα «Daily Mail» να επισημαίνει ότι η ίδια εγκατέλειψε το σχολείο σε ηλικία 16 ετών.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
