Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Σάββατο 4/2

Πρωτοφανής επίθεση στον Αμερικανό πρέσβη στην ΄Αγκυρα

«Πάρε τα βρώμικα χέρια σου από την Τουρκία»



AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr

Κλιμακώνονται αιφνιδιαστικά οι διμερείς σχέσεις των ΗΠΑ με την Τουρκία μετά την πρωτοφανή επίθεση του υπουργού Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϊλού κατά του Αμερικανού πρέσβη Τζεφ Μπλέικ. Ο Τούρκος ακροδεξιός πολιτικός και φερόμενος ως διάδοχος του Ντεβλέτ Μπαχτσελί, αρχηγού του εθνικιστικού κόμματος των «Γκρίζων Λύκων» MHP, ανέφερε επί λέξει «λέω στον Αμερικανό πρέσβη εδώ: ξέρω σε ποιους δημοσιογράφους έχετε υπαγορεύσει και τι. Πάρτε τα βρώμικα χέρια σας από την Τουρκία. Το λέω πολύ καθαρά, πάρτε τα βρώμικα χέρια σας μακριά από την Τουρκία. Ξέρω ξεκάθαρα τι έχετε κάνει, πώς θέλετε να κάνετε άνω κάτω την Τουρκία».

Νωρίτερα το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών κάλεσε εννέα πρέσβεις δυτικών χωρών να δώσουν εξηγήσεις για τον λόγο για τον οποίον έκλεισαν τα προξενεία τους στην Κωνσταντινούπολη, εκδίδοντας και οδηγία προς τους πολίτες τους με την προειδοποίηση πως αναμένονται τρομοκρατικές επιθέσεις κατά Δυτικών στόχων. Η κίνηση αυτή των εννέα πρεσβειών προκάλεσε αναστάτωση τόσο στην Προεδρία της Δημοκρατίας στην Άγκυρα όσο και στους μηχανισμούς ασφαλείας της Τουρκίας.

Ο Σουλεϊμάν Σοϊλού, ο οποίος εκφράζει ό,τι πιο ακραίο, εθνικιστικό και ακροδεξιό υπάρχει στην τουρκική πολιτική σκηνή, την ώρα που οι Τούρκοι εθνικιστές – Γκρύζοι Λύκοι έχουν συμμαχήσει με τον Ταγίπ Ερντογάν, συνέχισε την επίθεση του προς τον Αμερικανό πρέσβη επισημαίνοντας: «Η Τουρκία έχει την ατυχία ότι κάθε Αμερικανός πρέσβης που έρχεται στην χώρα αυτή βιάζεται να πει πως… μπορώ να οργανώσω πραξικόπημα. Τι μπορώ να κάνω στην Τουρκία, τι μπορώ να πετύχω στην Τουρκία, πώς μπορώ να βλάψω την Τουρκία, πώς μπορώ να είμαι το αγαπητό παιδί στους πατεράδες μου. Αυτό ήταν και είναι μια από τις σημαντικότερες ατυχίες της Τουρκίας εδώ και χρόνια. Μαζεύει και άλλους πρέσβεις και προσπαθεί να τους δώσει συμβουλές. Το ίδιο κάνουν και στην Ευρώπη. Η αμερικανική πρεσβεία χειραγωγεί την Ευρώπη. Μην ανησυχείτε… οι Ευρωπαίοι τα γνωρίζουν αυτά. Ξέρουν ποια είναι η αλήθεια. Ξέρουν πραγματικά. Κάθονται και σχεδιάζουν, νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν σχέδια για την Τουρκία, αλλά ένας άνθρωπος τους χάλασε το παιχνίδι. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. »Πάρτε τα βρώμικα χέρια σας. Και τα μασκοφορεμένα και χαμογελαστά πρόσωπα σας μακριά από την Τουρκία. Είναι τόσο ξεκάθαρο».


 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία